Regretting of Not Loving You

Prologue

"Nagbago na lahat sayo
Nagbago na lahat pati ang tayo
Nagbago na ang iyong tingin
Ang iyong ngiti, ang iyong nararamdaman
Ang gusto ko lang naman...ay yakapin mo ako
Kahit hindi na totoo
Maiintindihan naman kita kung sawa kana
Kung saan ka sasaya wag kang mag-alala... Oks lang ako"

~~•••

Nakatingin ako sa dalawang taong masayang at parehong nakakangiti sa isa't isa habang ang lalaki namang nakaluhod ay dahan dahan nyang sinusuot sa daliri ng babae ang singsing sa kamay nito.

Lahat ng mga taong naka saksi sa kanila ay nahawa na sa sayang meron sila dahil lahat sila nakangiti. Kahit ako dito sa labas ang nakangiti though hindi saya ang nararamdaman ko sa mga oras na ito kundi sakit.

I think i heard how my heart shattered into a million pieces. Parang ulan ang mga luha kong nag uunahang bumuhos habang nakatitig sa kanila.

'Ako dapat iyon eh.'

I sighed. This is my fault so I should have to deal with it. Mabilis akong nagpunas ng luha nong sabay silang na patingin sa gawi ko. Nag wave ako at pilit na ngumiti sa dalawa.

Pilit kong pinapakalma ang sarili ko nong mag umpisa na silang maglakad palabas ng restaurant at palapit sa akin.

"Congrats sa inyong dalawa." nakangiti kong sabi sa kanila kahit ang sa loob ko umiiyak ako.

"Thank you beshy. Im so happy right now." natawa nalang ako sa naging reaction nya. Hayysss

"After everything you've been through. You deserve this." she just hug me. "Di ba kayo talaga ang para sa isa't isa. Ngayon alam mo na ang dahilan?" sarcastic kong sabi kay Mike na fiance ni Cristel Faith. Napasimangot naman ito pero agad ding tumawa.

"So, see you next week sa tambayan natin." nagtaka naman ako sa sinabi nilang dalawa. "Napag-usapan namin na baka sa tambayan nalang namin gaganapin yung engagement party." para akong nalumo sa sinabi nila. Tss may choice pa ba ako? "Beshy pwede naman diba? Kasi we want na doon namin gaganapin yung pag announce ang good news sa lugar kung saan tayo nag simula." kita ko sa mga mata ni Faith ang saya habang sinabi nya ang mga iyon and who am I para sirain ang mga iyon diba. Kaya kahit tortured yun sa akin ay tumango na ako.

****

"Tagay pa guys!!Wohhhhh ang saya!" masayang sigaw ko. Lashing na ata ako? Huk!

"Hoy babae tumigil ka na nga sa kakainum mo dyan at pwede ba wag kang maingay." inis na sabi sa akin ni Jaylord.

"Tss. Hayaan mo nga ako. I'm just happy dahil finally naka move on na yung best friend mo sa beauty ko no. Huk!" pagsisinungaling ko sa kanila kahit obvious naman talaga ang rason kung bakit ako naglalasing.

"Ayy wag ako teh! Would you please stop pretending?! Admit it that you are now in pain kasi ang totoo lang, alam naman talaga namin na mahal na mahal mo rin si Mike duh!" maarteng  bara sa akin ni Jessabel.

"Ha-ha-ha. Are you kidding me Jes? It's a big no way. Yung unggoy na iyon! No way!" mariin kong tanggi sa kanila

'Hanggang ngayon hindi mo pa rin maamin? Tss!'

"But I wonder sino kaya nag pakilala sayo kay Alak?" natatawang sabi ni Helbert kaya ganun nalang ang pagkunot ng noo ko. What is he talking about. "Kasi naman we know that much. Kaya alam din naman na ang isang Arjuvel Sayson ay walang alam sa salitang alak, so anong nangyari?" para akong nabatubalani dahil sa sinabi nya.

Natigilan ako sa sinabi nya. Saka parang kidlat na nagsibalika sa utak ko ang dahilan bakit nga ba ako naglalasing. Bakit nga ba kahit mapait ang alak na ito ay nandito pa rin ako tumutungga na parang wala lang iyong epekto.

"K-kasi...." hindi ko alam kung kaya ko pang ibuka ang bibig ko dahil nag uunahan na ang mga luha ko sa pag tulo. Nakatingin lang sila sa akin at nag hihintay ng sasabihin ko. "K-kasi diba...ako dapat iyon? Ako lang yung the one nya eh. P-pero bakit? B-bakit may iba? B-bakit biglang nagbago? Akala ko hanggang dulo ako lang? H-hindi ko pa nga nasabi sa kanya if how much I love him simula pa nong una eh." agad akong niyakap ni Jessabel at marahang hinihimas ang likod ko.

"Tama na iyan. He already engaged wala na tayong magagawa." parang nag init ang ulo ko dahil sa sinabi ni Jaylord. How dare him!

"Tss. Ang tanga-tanga ko lang kasi ang tagal tagal na nyang pinaparamdam sa akin kung gaano nya ako kamahal. Ilang beses na nyang pinagsigawan sa lahat. Ilang beses na ba nya ako pinaglaban pero at the end itutulak ko pa rin sya palayo. Pinapamukha ko pa rin sa kanya na wala syang maasahan sa akin. Ilang beses ko na ring hiniling sa kanya na tigilan na ako tapos ngayon finally tinigilan na nya ako saka ko na realize na hindi ko pala kaya. Na hindi ko kayang makita sya sa piling ng iba dahil gusto ko sa akin lang sya. Ang selfish ko diba?" parang may bumara sa lalamunan ko. Potcha ganito pala ang sinasabi nilang brokenhearted? Potek na pag-ibig yan. Nakakatanga!!!!

"At ito pa matindi! Bakit sa dami ng tao sa mundo sa best friend ko pa? Tss. Life is sucks dammit!" tuluyan na akong bumagsak. This day is my weakest day of my life.

*•••••

Another story of mine. 😊😊. Hope you'll like it.