Bionic Love - Deel 8

Een avontuur in het zwembad

Chase & Lou waren nu een paar dagen in Canada. ‘Is die hittegolf bijna over?’ vroeg Lou op een zeurende toon. ‘Het is nog maar net begonnen dus ik ben bang van niet.’ zei Chase. ‘Waarom gaan jullie niet in hert meer aan de andere kant van de ranch zwemmen?’ stelde Linsey voor.  ‘Ja… ehm… Chase kan niet zwemmen.’ ‘Niet zwemmen en niet paardrijden, en dat noemt zich de slimste man ter wereld.’ zei Jack. ‘Wacht. Hoe weten jullie van het paardrijden?’ ‘Lieverd, denk je dat we jullie niet kunnen zien als jij Chase les geeft?’ ‘Dat doe je heel goed. Misschien kan je me ook leren zwemmen?’ vroeg Chase. ‘Goed idee Chase maar dan kan je beter naar het zwembad in het dorp gaan. Ik kan jullie wel brengen als je wilt.’ ‘Ja graag. Dankjewel mam.’ Niet veel later stonden ze aan de rand van het zwembad. ‘Kom we gaan erin.’ Je zag het plezier in Lou’s ogen toen ze het water in stapte. ‘Chase? Is er iets?’ vroeg ze toen hij niet achter haar aan kwam. ‘Ik heb je iets niet verteld. Ik kan wel zwemmen maar ik hou gewoon niet van water.’ bekende hij. ‘Kom maar gewoon. Ik help je wel.’ Ze stak haar hand uit die hij vastpakte terwijl hij er met tegenzin in kwam. Na een uurtje had Chase er genoeg van. ‘Ga er maar vast uit, ik neem nog een duik.’ Chase ging aan de kant zitten. Toen hij zich omdraaide nadat hij zijn handdoek gepakt had zag hij Lou nergens meer. Zijn ogen schoten door het zwembad opzoek naar haar. Hij schok, hij zag Lou maar haar hoofd werd onderwater geduwd door een jongen van een jaar of 15. Chase bedacht zich geen moment en dook het water in. Hij haalde haar onder de handen van de jongen uit en bracht haar naar de kant. ‘Gaat het?’ vroeg hij ongerust toen hij Lou op een ligbed had gelegd. ‘Ja het gaat.’ zei Lou hoestend, ‘Maar hé! Je bent gewoon in het water gesprongen.’ zei ze trots. ‘Ja, ik denk dat mijn angst om jou te verliezen groter was dan mijn haat aan water.’ Glimlachend legden ze hun voorhoofden tegen elkaar. ‘Ehm… pardon?’ Het was de jongen die Lou net probeerde te verdrinken. ‘Het spijt me heel erg van net maar ik kan het uitleggen.’ Chase stond op het punt om iets te zeggen maar Lou was hem voor. ‘Vertel maar.’ ‘Kijk, mijn vriend hier heeft een kleine crush op je. Ik wilde hem de held laten lijken dus we spraken een plan af. Ik zou jou héél even onderwater duwen en dan zou hij in het water springen om jou te redden maar hij werd nerveus en kwam niet. Ik probeerde hem het water in te seinen maar daardoor vergat ik jou helemaal en het spijt me.’ Lou zag oprechte spijt in zijn ogen terwijl Chase met zijn armen over elkaar stond. ‘Ik vergeef je en het was aardig om dat voor je vriend te doen maar let voortaan beter op, oké?’ Na het horen van die woorden keken de jongens opgelucht. ‘Bedankt en het spijt ons echt heel erg.’ De jongens zeiden gedag en gingen weg. ‘Verliefd? Je weet toch nog niet wat dat is op die leeftijd?’ zei Chase. ‘Chase,  wij kregen wat op die leeftijd. Ben je jaloers?’ ‘Nee. Natuurlijk niet. Ik… ik wil je gewoon niet kwijt.’ ‘Je raakt me niet kwijt. En al helemaal niet aan zo'n 15 jarig jochie.’, ze pakte zijn handen, ‘Echt niet.’ Er verscheen een glimlach op Chase' gezicht. ‘Kom we gaan. We moeten onze koffer nog inpakken en dan gaan we morgen weer naar huis.’ Ze gingen weg en hadden een gezellige avond met Lou’s ouders. Moe maar vrolijk gingen ze naar bed. ‘Als je morgen vroeg opstaat heb ik een verrassing voor je.’ zei Lou terwijl ze met zijn haar speelde.
De volgende ochtend ging de wekker om half 5. ‘Wat? Lou? Hoe laat is het?’ ‘Tijd voor je verrassing.’ Ze deden hun stalkleren aan en gingen naar buiten. ‘Tadaaaa!’