Yoongi olabildiğince yavaş adımlarla hastanenin merdivenlerini çıkmaya başladı. Aslında hastanede asansör vardı ancak Yoongi insanlarla kapalı bir mekanda kalmanın tiksinç olduğunu düşünerek merdivenleri tercih etmişti.
Yoongi, psikolog Sooyoung'ın odasının önüne geldiğinde kapıyı tıklamak için biraz çekindi. Her ne kadar gelmek istemese bile yine de her hafta muayeneye gelmesi şarttı. Son kez etrafına bakındı ve titrek ellerle kapıyı tıklatıp içeriye girdi.
Doktoru, onu her zamanki gülüşüyle karşıladı ve karşısındaki koltuğu oturması için eliyle işaret etti. Yoongi ise olabildiğince yavaş ve çekingen adımlarla koltuğa geçti. İki aydır kliniğe gelmesine rağmen hala doktor Sooyoung'a karşı olan utangaçlığını kıramamıştı.
Her hafta olduğu gibi bu hafta da gün içinde neler yaptığı, kimlerle konuştuğu gibi bunaltıcı soruları yöneltti. Yoongi de bu değişmeyen sorulara karşı yine aynı cevapları kullandı.
"Bu hafta sana dediğim gibi evden uzaklaştın mı?"
"Markete gitmek sayılıyorsa, evet."
"Bu da bir gelişme sayılır fakat kast ettiğim şey... Bir arkadaş edinmen ve birlikte vakit geçirmeniz."
Yoongi iç çekti ve biraz duraksayıp "İnsanlar ilgimi çekmiyor." dedi.
Sooyoung ise Yoongi'yi süzdükten sonra olabildiğince samimi olmaya dikkat ederek, sıcak bir gülümsemeyle konuştu.
"Yoongi, biliyorum senin için zor ama insanların yaşamak için birbirine ihtiyacı vardır." ve üstüne ekledi; "Sence de öyle değil mi?"
Yoongi ise omuzlarını umursamaz bir şekilde silkti ve konuşmaya başladı. "Yaşamak için mi? Benim böyle bir şeye ihtiyacım y-"
Yoongi'nin sözünün kesilmesine sebep olan gürültü, kapıdan gelmişti. Kapı gürültüyle açılmış ve içeri daha önce görmediği güzellikte ve narinlikte bir kız girmişti. İçeride gözleri Yoongi'yi bulduğunda birden Sooyoung'a dönüp konuştu.
"Oh, özür dilerim anne. Hastan olduğunu bilmiyordum." biraz bekledikten sonra sözlerine devam etti. "Çok kısa bir şey sormam gerek."
Sooyoung ise hastasıyla olan diyalogunun bölünmesine karşılık, çatık kaşlarıyla Rosé'yi dinlediğini belirten mimikler kullandı ve konuştu. "Bu kadar önemli olan nedir?"
"Aslında izin isteyecektim. Akşam Jimin ve diğer çocuklarla karaokeye gidebilir miyim? Sadece iki saat."
Sooyoung tam kızının isteğini reddedeceği sırada gözü dakikalardır yere bakan ve başını kaldırmayan Yoongi'yi fark etti. Biraz düşündü ve gülümseyerek konuştu.
"Tabii ki gidebilirsin. Fakat bir şartım var."
"Ne istersen..."
"Yoongi de size katılacak."
BÖLÜM SONU...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
