Game Over

Chapter 13 ~ He's Back

Nag lalakad lakad lang kami dito ng may makita ako

Parang familiar saken yung lalaking yun ah

Mag isa lang siya. Naka side view kaya hindi ko masyadong makita

tumingin siya direction namin.

Sh!T ..

"Huyy! Ate ang bilis mo mag lakad!!! wait lang"

Bakit nag balik pa siya !

Bakit nakita ko pa siya !

Bakit ganun .. Nakita ko lang siya naramdaman ko na ulit ang sakit ! :'(

"Zhey!!"

Alam kong nakita niya rin ako

Pinilit kong bilisan ang paglalakad pero sadyang mabilis siya kaya naabutan niya ako.

"Zhey naman!"

Hawak niya ang braso ko habang nakatalikod siya saken

Alam kong namumuo na ang luha sa mga mata ko. Hindi ko talaga mapigilang umiyak

"Excuse me pero hindi kita kilala"  hindi pa rin ako humaharap sa kanya baka makita niyang umiiyak ako

"Zhey PLEASE You don't know how much it hurts when you ignore me. !"

Nag punas muna ako ng luha ko bago ako humarap sa kanya.

"Bakit!? Do you know how much it HURTS ng Ipagpalit mo ko sa Bestfriend mo!! Look Charles, Tanggap ko na lahat. Matagal ko na rin alam ang reason. Nalimutan ko na ang lahat ng iyon, kung ang gusto mo lang naman ay mapatawad kita. I already forgiven you matagal na. Matagal na rin kita nalimutan, So if you don't mind aalis na ako."

"p-pero zhey, mahal pa rin kita"

And his tears started to fall

Naiiyak na din ako pero kelangan ko itong pigilan

"Sorry charles, Pero ... M---May boyfriend na ako"

Bumitaw na siya sa pag  kakahawak saken :'( At naramdaman kong nanghina siya sa mga sinabi ko.

First Boyfriend ko si Charles at ako din Ang first girlfriend niya. Kung ikukumpara mo si Charles kay Wilton, Jake, at Jester. Masasabi mo talagang si Charles ang pinaka nangingibabaw sa ka gwapuhan, pero halimbawa naman na hindi siya yung pinaka gwapo, siya pa rin yung lalaking unang minahal ko :(  SOBRANG saya ng relationship namin dati. Yung feeling na parang ayaw na ayaw niyo talaga mag hiwalay. Alam kong SOBRANG mahal din ako ni charles, alam ko na rin ang buong kwento pero huli na siya. Nag mo-move on na ako ng malaman ko ang lahat. Kahit gusto ko man balikan ang nakaraan parang sinasabi ng isip ko, 'Its better of i just let him go' Relationship are like glass, Sometimes its better to leave them broken than try to hurt yourself putting it back together. </3 

Tumakbo na ako palabas ng mall.

Tinext ko si Lyndon na sumunod na lang.

Umupo ako sa waiting shed sa labas ng mall at dun na ako umiyak. Badtrip naman oh! Hindi ko nadala yung panyo ko

"Ate oh gamitin mo na muna"

Dumating din si lyndon, alam kong nakita niya kami. Alam kong alam ni lyndon ang nararamdaman ko, alam ko rin na alam niya nag lahat ng tungkol samin ni charles. :'(

"Lyndon, bakit nasasaktan pa rin ako? :( "

"Ate, diba sabi mo saken dati nung last day natin sa dati nating bahay last na rin yun na i-iiyak mo ang lahat"

"Oo pero hindi ko nagawa :'( Ang HIRAP pala!"

"Affected ka ba kasi hanggang ngayon may feelings ka pa rin? . Even if we say 'past is past'. We still can't escape the fact that flashback exists. You know ate, Put the past behind you, move forward with a smile. Love the people who love you and let go off the ones who don't deserve you love. Andito naman kami eh, andito ako, anjan si kuya wilton, anjan di si kuya Jester .. ayieeeee . hahaha"

"hahaha *Sob* Lyndz naman eh"

ni-Hug niya ako , then he wipe my tears

"Ate basta wag ka na umiyak talaga ha. LAST na LAST na yan, Promise?"

He lend his Pinky finger

"Pinky Promise :)"

Maliliit pa lang kami lagi na kami nag pi-pinky promise. It is more  Truthful than just ordinary Promises.

Umuwi na rin kami ni lyndon sa bahay, mag gagabi na kasi

Pag kauwi ko natulog agad ako ang sakit kasi ng mata ko. All this time, ngayon ko lang nailabas ang sama ng loob ko. sa tingin ko LAST na talaga yun, i SWEAR hindi ko na siya iiyakan. :)

I will start all over again the new chapter of my life .. WITHOUT him.