Proloog: mijn leven
Ik ben Alison, 16 jaar oud, heb blond haar en blauwe ogen. Ik woon in een grote villa, in New York samen met mijn vader en 2 jaar ouder broer Jayden. Mijn moeder is uit mijn leven verdwenen toen ik pas en half jaar oud was. Ik weet niet waarom ze is weggegaan, waarom ze mijn broer, vader en mij alleen heeft gelaten, maar 1 ding weet ik wel als ze is nooit een moeder geweest en als ze ooit weer verschijnt kan ze dat voor mij ook niet meer word. Maar goed mijn vader werkt over de hele wereld aan projecten die het milieu verbeteren en is dus hij weinig thuis. Maar ja we hebben het personeel nog die ons helpen met van alles en nog wat.
We woonde eerst in Miami maar door het "auto-ongeluk" van mijn vaders 2e vrouw en 3 kinderen: Nina van 3, Tom van 6 en Amber van 9, zijn we verhuist naar New York. Mijn stiefmoeder en haar jongste dochter waren op slag dood, mijn stiefzusje Amber is uit de auto geslingerd en nooit meer teruggevonden, maar men dacht waar ze ook was dat een 11 jarig meisje het nooit zou hebben kunnen overleefd, en Tom lag onder de auto beknelt tussen de achterbank. Toen hij was bevrijd is hij naar het ziekenhuis gebracht en heeft daar 3 maanden in coma geleggen waarna hij is overleden aan een inwendige bloeding. Toen mijn stiefbroetje net was overleden kreeg mijn vader een telefoontje van de politie waarin werd vertelt dat het geen normaal auto-ongeluk was geweest. Vanaf dat moment heeft mijn vader ons bevolen om onze spullen te pakken en zijn diezelfde nacht nog met een vliegtuig naar New York gevlogen. We hebben toen een half jaar in een hotel gewoond en wonen nu 1 ½ jaar in onze grote villa. Hij heeft 11 slaapkamers, 8 badkamers, een grote keuken, een sauna, groot binnen en buiten zwembad, een grote eetzaal, balzaal, 2 bars en natuurlijk een grote garage vol met dure auto's.
Een voordeel van vertrekken uit Miami is dat ik nooit meer gepest kan worden door Nathan en zijn vrienden. Hij maakt me leven daar ondragelijk, vlak voor we weg gingen had ik zelfs zelfmoordneigingen en ik sneed mezelf. Mijn vader weet dat niet en als het aan mijn ligt gaat dat ook nooit gebeuren. Ik was vroeger niet de dunste en dat hebben Nathan en zijn vrienden me maar al te goed laten weten, elke keer als ik langs liep knorren al een varken, elke keer in de pauze gaven ze me extra eten en dwongen ze me om het te eten. School heeft eigenlijk nooit ingegrepen terwijl ze maar al te goed dat ze dat bij mij deden. Ik was een pispaaltje van de school, maar dat was toen en nu is nu. Nu ben ik populair en heb ik meer vrienden dan ik vroeger ooit durfte te wensen. Met 3 van mijn bff's zit ik bij de chearleaders, dat zijn Cloë, Laura en Diana. Hanna en Mitch doen aan hockey, Loise en Amber zwemmen. Dus eigelijk zijn al mijn vriendinnen sportief, eigelijk niet alleen mijn vriedinnen maar ook mijn vrienden en broer. Jayden basketbalt net als Drew, Luke, Damon, Mike en Conner. Drew is meer dan een vriend, hij is mijn vriendje en hij is gewoon perfect.
Morgen begint het nieuwe schooljaar. Ik heb er zo'n zin in, niet dus. Maar een voordeel is dat ik eindelijk al mijn vrienden weer kan zien. Ik heb ze wel gesproken maar nog niet gezien omdat ik met mijn vader en broer in Dubai zat. Mijn boeken zijn gisteren binnen gekomen en ik ben ze nu aan het kaften en versieren anders zien ze er zo saai uit. School is al saai, dan moet je je boeken wel vrolijk en gezellig maken om school leuker te maken. Toen ik hier voor het eerst op school kwamen heb ik al meteen vriendinnen gemaakt, Cloë, Hanna, Mitchie,Laura, Loise, Emily en Diana. We hebben heel lief aan de concierge gevraagt of we 8 kluisjes boven onder en naast elkaar mochten. 2 maanden later gaf hij ons toestemming en hebben we over alle kluisjes een heel groot hart gemaakt en op ieder kluisje je eigen naam. Als wij van school gaan hebben ons nagangers een hart met onze namen, who carres? Maar goed morgen heb ik zoals gewoonlijk een speach in de aula van de directeur en mijn vriendinnen en ik hebben afgesprokken om met zijn alle te laat te komen en dan te gelijk naar binnen te gaan. Niet dat hij dat heel leuk gaat vinden maar who carres?
Het is nu 10 uur en ik ben me klaar aan het maken om naar bed te gaan als in de deurbel hoor gaan. Ik roep of iemand de deur open kan doen, maar als ik geen antwoord krijg loop ik zelf naar beneden en open de deur. En daar staat niemand minder dan Nathan!!!
----------------------------------------------
ZEG FF WAT JE ER VAN VIND. IK STA ALTIJD OPEN VOOR TIPS :)
IK GA VERDER BIJ 10 READS ;)
COMMENT?
VOTE?
LY XOXOXO
JE LEEST
I gonna love you forever, I think... (Tijdelijk gestopt)
Teen FictionWat als je dacht dat iemand dood was en toch bleek te leven? Wat als iemand dichter bij je staat dan je denkt? Wat als je zelfs jezelf niet meer vertrouwd? Wat als je aartsvijand terug keert in je leven? Wat als je gevoelens krijgt voor iemand waarv...