I gonna love you forever, I think... (Tijdelijk gestopt)

01. "Waarom hij?"

Hoofdstuk 1 'Waarom hij?'

POV Alison:
'Ik ben Jackson en woon sinds vandaag in het huis hiertegenover. Wie ben jij?' vraagt hij. Oh wait a second hij herkent me niet eens. Zou ik gewoon mijn naam zeggen want ik denk toch niet dat hij die weet.
'Alison, leuk dat je hier ook woont naar welke school ga je?'
'Clever high, jij?'
'Same, ik wil niet onbeleefd zijn ofzo maar zoals je ziet was ik van plan om naar bed te gaan, dus als je het niet erg vind dan ga ik nu.'
'Nee joh maakt niet uit schoonheid ik zie je morgen.' Als hij wegloopt draait hij zich nog een keer om en heeft me een knipoog. Ik voel dat ik rood word, sla snel de deur dicht.
"Oke dit was echt ackward, hij herkent me niet eens, ben ik dan zo verandert in 2 jaar?"
'Weer hardop aan het denken zusje?' Jayden kijkt me aan alsof hij elk moment awh gaat zeggen.
'Ja nou, alsof jij dat nooit doet. Ik kijk niet zo naar me ik ben geen 10 meer.'
'Dat weet ik maar alsnog, soms ben je wel schattig en ff antwoord op de vraag in je hoofd, ja je bent best veel veranderd in 2 jaar.'
' In welk opzicht dan?'
'Je bent afgevallen, maar je bent nu ook heel anders in je doen en laten geworden.'
'Dat is waar, maar ik ga nu slapen ben moe.'
'Weltrusten lief, klein zusje van me.'
'Ugh......, jij veranderd ook nooit he?'
'Klopt.' En met die woorden uit zijn mond loop ik naar mijn kamer en duik mijn bed in en val bijna meteen in slaap denkt aan hoe ik ben veranderd de afgelopen 2 jaar.

POV Nathan:
Ik lig op mijn bed naar mijn plafond te staren en na te denken over Alison. Ze komt me op de een of andere manier bekent voor, maar ik weet niet meer waarvan. Het zou vast uit een droom zijn, want damn she is hot. Haar lach, haar ogen. Die ogen heb ik echt eerder gezin maar waar ik kan het me niet meer herinneren.
Het is nu inmiddels al half 2 's nachts en morgen begin ik hier een nieuw leven op een nieuwe school. En ik heb geen zin om als een zombie op mijn nieuwe school aan te komen dus ik ga nu echt proberen te slapen, want elke minuut is mooi meegenomen.

POV Alison:
#biep#biep#biep#
Mijn weker gaat. "Egh... wat haat ik dat geluid." Op mijn wekker zie ik dat het 6 uur is.Ik loop naar mijn eigen badkamer kleed me uit en laat de warme stralen van de douch over me heen komen. Na een half uur stap ik eruit, sla een handdoek om me heen en loop naar mijn inloopkast met kleding. Ja, alleen kleding ik heb er ook nog een met schoenen en accessoires. Ik kies mijn batman croptop en een korte, lichtblauw broekje uit mijn kast en loop weer naar mijn kamer. Daar doe ik mijn make-up, die bestaat uit beetje eyeliner, mascara en lipgloss. Daarna krul ik mijn haar lichtjes, kijk op mijn klok en zie dat het inmiddels half 8 is, loop snel nog even naar mijn andere kast, pak mijn zwarte alstars, mijn Louis Vuilton tas, een ketting en een paar armbanden, loop nog ff langs mijn kamer doe wat spullen in mijn tas en ga naar beneden.
Als ik de eetkamer in kom zie ik dat mijn ontbijt al klaar staat, yoghurt met vers fruit, maar voor de rest is de hele eetkamer leeg.
"Raar, waar is iedereen?"
'Achter je.' Terwijl ik me met een ruk omdraai blijven mijn voeten in elkaar haken en val ik op de grond. 'Nog een beetje moe zusje?' zegt Jayden terwijl hij ook bijna op de grond vakt van het lachen 'Nee, ik viel nou goed, ik ben niet zo slim dat weet je toch.'
'Dat heeft niks met slim zijn te maken zusje dat heet lompheid.' zegt hij terwijl hij nog harder begint te lachen.
'En daarom ben jij nou de oudste en slimste' zeg ik terwijl ik hem ook op de grond, wat ik achteraf gezien beter niet had kunnen doen want Jayden valt boven op mij.
'Jayden je mag wel weer optaan hoor.'
'Ten eerste trekt te jij me op de grond en te tweede ik lig hier best wel lekker dus neh...' Ik wil hem van me af duwen maar hij duwt maar hij houd zich tegen.
'Jayden, ik moet nog ontbijten dus hup opstaan nu of ik zorg wel tot je opstaat.' zegt ik op een dreigende manier en hij weet precies wat ik bedoel. Hij staat snel op en gaat op een stoel zitten en begint aan zijn ontbijt. Wat geniet ik ervan om hem ook eens te pesten, en krijg een glimlach op mijn gezicht.
'Waarom lach je zit er eten op mijn gezicht of zo.' Hij kijk me echt zo aan van, waarom ben jij nou weer aan het lachen.
'Gewoon binnenpretje.'
'Meisjes zijn echt niet te volgen.'
'Jongens zijn gewoon traag van begrip en ik ga zie je wel op school denk ik.' Ik schuif mijn stoel aan, loop naar de hal en zie dat mijn vader de trap afkomt.
'Goeiemorgen pap. Lekker geslapen.'
'Goeiemorgen schat. Ik heb heerlijk geslapen. Ga je nu al naar school.'
'Ja ik moet Cloë ophalen haar scooter is kapot en het is nogal ver naar school. Hoelaat kom je vandaag eigenlijk thuis?'
'Laat ik heb om half 7 nog een vergadering maar je ziet me vast nog wel. Hou van je.' Zegt mijn vader terwijl hij me een kus op mijn wang geeft.
'Hou ik van jou, maar ik moet nu echt gaan anders word Cloë boos dat ik te laat ben.'
'Doei schat, tot vanavond.'
'Tot vanavond.'
Ik loop naar de garage en pak mijn witte scooter. Ik wil hem vooruit rijd maar dat lukt niet.
"He...." Waarom wil hij niet rijden? "Oh wacht ik weet het al ik ben mijn sleutel vergeten erin te doen. Slimme ik is weer in actie, niet dus." Ik rijd mijn scooter naar buiten en schrik me dood als Nathan opeens voor mijn garagedeur staat.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
SORRY DAT HET ZOLANG DUURDE VOORDAT IK WEER EEN HOOFDSTUK POSTTE MAAR IK HEB HET NOG AL DRUK MET SCHOOL EN DAT SOORT DINGEN. HOPELIJK VONDEN JULLUE HET GOED IK GA PROBEREN ELKE WEEK MINIMAAL 1x TE POSTTE.
IK GA VERDER BIJ 15 READS.
COMMENT?
VOTE?
(PS. SORRY VAN DIE READS MAAR ZO WEET IK IN IEDERGEVAL OF MENSEN MIJN BOEK WEL INTERSANT GENOEG VINDEN OM TE LEZEN. NOGMAALS SORRY DAARVOOR.)
LY XOXOXO