5 Sene Önce
-Seohyun'un ağzından.-
Canım o kadar çok yanıyordu ki. Sadece onun sesini dinlemeye verdim kendimi. Tekrar beni sakinleştirmek için şarkı söylemeye başladı. Gözlerimi zorla açıp,gözyaşları ile dolu olan Luhan'ın yüzüne baktım. Benim canım ne kadar çok yanıyorsa,onun ki de o kadar çok yanıyordu. Melek sesi beni o kadar çok rahatlatıyordu ki. Bacağım kanlar içinde idi ve canım çok yanıyordu. Ama sesi o kadar güzel di ki, bütün acımı unutturuyordu bana...
-Luhan'ın ağzından.-
Gözleri bir anda kapandı.Şarkı söylemeye bıraktım. Kalbim hızla çarpmaya başlamıştı.
-''Seohyun!'' bağırmaya başlamıştım.
-''Uyan!'' Tam o sırada Ambulans geldi. Onu alıp götürdüler. Ambulans'ın arkasından arabayı park ettiğim yere kadar koştum. Arabaya atlayıp hızla hastaneye sürmeye başladım. Ben Hastaneye geldiğimde çoktan herşey yapılmıştı. Onun olduğu odayı aramaya başladım. Bir anda,onu gördüm. Ve doktor çıktı.
-''O iyi mi?'' diye sordum.
-''Çok fazla kan kaybetmiş,Ambulans geç geldiği için,gerektiği kadar müdahele yapılamamış. Hastayı kaybettik.'' dedi.
