yemekhanede sıraya girdiğimde tek başına yemek yediğini görüyorum, yemeğimi alır almaz yanına gelirken bunu sana acıdığım için mi yapıyorum bilmiyorum.
masaya tepsiyi bırakırken şaşkınlıkla bana bakıyorsun, başına eğilip selam verdiğinde telefonumu çıkartıp notlar kısmına bir şeyler yazıp sana gösteriyorum.
'burada yiyebilirim, değil mi?'
başınla onayladığında gülümseyip karşında yerimi alıyorum ve yediklerine göz atıyorum.
sadece iki paket yoğurt yemen saçma geliyor, çok zayıfsın.
masadaki sessizlik giderek arttığında zaten konuşamadığın aklıma dank ediyor ve sesli bir şekilde iç çekiyorum.
yemeğini bitirdikten sonra elini uzattığında ne amaçla bunu yaptığını anlamıyorum. suratına boş boş baktığımı fark ettiğinde kendini nasıl ifade edeceğini bilemiyorsun, sonrasında anlıyorum ki telefonumu istiyorsun.
hızlıca onu sana verdiğimde bir şeyler yazıyorsun.
'yemekhanedeki çorbaları içmemelisiniz, içine şap atıyorlar.'
yazdığını okuyunca öksürüp kaseyi ittiriyorum.
başını eğip yanımdan gittiğinde kısa bir süre yüzünü inceliyorum.
güzel bir kızın duyamaması çok büyük bir haksızlık değil mi?
-ingilizce öğretmenin nam joon.
+
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
