UMUTSUZ

1

          Hayatı boyunca hiç sevilmemiş birini,güzel                                olduğuna  inandıramazsınız ..

Düştüğü yerden kalkmaya çalışan genç kızın bütün çabaları boşa gidiyordu , sessiz bir küfür mırıldanarak tekrar denedi, elini zemine bastırdı fakat elinin acısı bunu yapmasının ne kadar mantıksız olduğunu gösterdi,  çabalamayı kesti ve  sessiz  sesiz küfür etmeye başladı,  bir taraftan da  bileğini ovuşturuyordu acının geçmesi için.

Kendisini izleyen bir çift gözden habersizdi.  Genç adam yıllar önce terk ettiği kızı yine aynı hırçınlığı yine aynı sakarlığı ve öfkesine görünce acı bir tebessüm firar etti dudaklarından,  yanına gitmeyi özür dilemeyi düşündü fakat bunun için artık çok geç olduğunu biliyordu.  Onu okulun ortasında surtuk diye itham edip terk etmiştir üstelik,  ona surtuk dedikten hemen sonra,  okulda altına girmediği çocuk kalmamış olan bir kızın dudağına yapışmıştı.  Bunlar da yetmemiş kızı rencide etmeye çalışan yeni sevgilisine vurduğu için,  tekrar ve tekrar kırmıştı.  Oysa ki onun hiçbir suçu yoktu sadece kendini savunmak istemişti.  Gözlerini öfkeyle kapatan genç adam kendine tekrar sövdü.  Ne halt etmeye bırakmıştı onu . Ne olursa olsun gidecek kendini affedireckti . Derin bir nefes alıp onu affetmesi için dua ederken  kıza doğru ilermeye başladı.

Genç kız karşında beliren bir çift ayakkabıyla tedirginim başını kaldırdı.  Karşında gördüğü adamla gözleri dolmuştu,  nerde kalmıştık bunca zaman . Gelmek için geç kalmamış miydi?  Üstelik onu yüz üstü bırakıp gittikten sonra  . Ne demeye gelmişti şimdi. 

Ne demeye gelmişti ki ne diyecekti geç kaldım özür dilerim.  Seni bırakmam gerekiyordu beni affet mi diyecekti ? Artık ne önemi vardı? Neler yaşamıştı o yokken ? O giderken de bir ok acısı vardı.  Tıpkı onun gittiği gün gibi yine yerdeydi.  Acıyla gülümsedi,  neden simdi gelmişti ki ?

Özür dilerim,  geç kaldım. Ama birşey kaçırmamışım anlaşılan hala yerdesin .    Diyen adama kaşlarını çalarak baktı.  Sinirle bağırmaya başladı.  Sen ne diyorsun ya ? Hiçbisey kaçırmadin öyle mi ? Benim neler yaşadığımı bılıyor musun sen ? Evet geç kaldın.  Her zaman olduğu gibi yine geç kaldın.  Defol git başımdan . Yine git alışkınım ben sizin gitmenize .  Duyduğu sözlerle kasları çatışan adam . Eğildi ve kızı kucağına aldı,  kızın şaşkın bakışlarına bir kahkaha attı. Genç kız ise onun bu yaptığına anlam vermiyordu . Hiç birşey olmamış bağışı mi davrancakti yani ?

Şirinem biliyorum seni bırakmamam gerekiyordu.  Ama gitmem lazımdı bunu sende biliyorsun. 

Sessizce kabullendi genç bu durumu başını salladı.  Adı gibi biliyordu ki o gitmek zorunda olmasa bırakıp gitmezdi ,  hem de gittiği günden beri her gün onu aramıştı ki o ama almamıştı genç kız korkmuştum belki de sesini duyarsam ağlarım diyerek korkmuştu. Yine de pes etmemiş her gün arkadaşlarını ve genç adam giderken burda kalması için zorla ikna etiği kardeşini arayıp sormuştu halini hatırını.  Uzak da olsa bile hep yanındaymış gibiydi .

Genç adam , sevdiği kızı kucaklayan adamla olduğu yerde kalakalmıştı.  Önce bağırması ona yine git diye şimdi ne olmuştu da kucağında ağlıyordu onun ? Yoksa ondan sonra sevgilisi olmuş ve o da mı terk etmiştir onu ? O üzmüş müydü göz yaşlarından öptüğü kızı?  Yakarım bu dünyayı diye düşündü . Hemen sonra kendine küfür etti.  Kendisi de anlatmıştı oysa ki hem de en çok kendisi ağlatmıştı bile isteye.  Hem de Meyra ona ben en çok sen üzersin,  tek sözünle de en çok sen mutlu edersin dediği aksamin ertesi sabahı  kızı ağlatmıştı ve tekrar özür bile dinlememişti özür dilese affeder miydi ki ? Ederdi kıyamazdı meyra ona .

Öfkeyle ellerini yumruk yaptı,  sıkmaktan kasılan çenesi ve gergin oyunlarıyla geri döndü ve arabasına binip gitti.  Kendine bir söz verdi ama ve genç adam hayatı boyunca yalnızca bir sözünü tutmamışti.  Bu sözünü tutacağına o kadar emindi ki ne pahasına olursa olursun bu kez sözünü tutacaktı .

Meyra onu kucağına alan genç adam karşısında daha fazla tutamadı kendini ve ağladı.  Boynuna sarıldı ve yıllardır içinde biriktirdiği göz yaşlarını tıpkı zehrini akitirmisçasına ağladı.  Genç adam ise onun ağlamasına dayanamamasına rağmen sesini çıkartmadı.  Biliyordu yıllardır aglamadığını   sadede sustu ve ona daha çok sarıldı. 
Arabaya doğru hızlı adımlarla ilerledi zira biliyordu . Kısa süre içinde ağlamaları uyacak ve sinir krizi geçirecekti. Bir an önce eve götürmesi gerekiyordu ki rahat rahat kırıp döksün bişeyleri. 

Huh ilk bölüm bitti ...

İlk defa yazdigim kitabi yayinlamyı düşündüm umarim begenirsiniz . oy ve yorumlarinizi eksik etmeyin

Bakalım verilen söz ne sözü?
Tutulmayan söz ne sözü?
Ve meyra yi kucaklayan adam da kim ?
Meyra kim peki ?
Meyra yi bırakan adam da kim ?
Neden geri gelmiş?