Tahimik na nakaupo si Devon katabi ang pinsan kasama ang mga kaibigan nito ng dumating si James sakay ng BMW nito..kanina nung dumating ang dalaga nagtaka ang mga ito kung bakit sasakyan ni James ang gamit ni Devon, ..
James: Hi babe..( masayang bati nito sabay abot ng bulaklak)
Nabigla ang dalaga..di niya inasahan yun pagkatapos ng ginawa niya kanina, inexpect niya ang isang immature na James na may tantrums dahil iniwan niya ito..
Elle: wow DD thank you( sabay kuha ng bulaklak, dahil mukang walang balak si Devon na kunin ito)
James: its not for you Elle, its for my fiancé( agaw nito sa bulaklak mula kay Elle at pilit na inilagay sa mga kamay ni Devon)
Nagmamatyag lang ang mga kaibigan nito maging ang ibang mga estudyante..ito ang unang beses na nakita nilang may bitbit na bulaklak ang kaibigan, ang unang beses na nakita nila na seryoso ito..
Lingid sa kaalaman ng mga ito may ibang sensasyon na naramadaman ang dalaga ng hawakan ng binata ang kaniyang kamay ,...
Lingid sa kaalaman ng mga ito ibang pintig ng puso ang dala ng binata ng lumapit ito at ibigay ang bulaklak ng may ngiti sa mga labi....
Lingid sa kaalaman ng mga ito..natatakot na ang dalaga sa sarili dahil kahit angong pilit nitong itaboy ang anumang kakaibang nararamdaman para sa binata..ay patuloy itong nag-susumiksik di lang sa kaniyang manhid na puso kundi maging ng kaniyang kontraladong pag-iisip..
Lingid sa kaalaman ng mga ito..na ang ipinapakita niyang malamig na pakikitungo sa binata ay hindi na natural sa kaniya kundi pinipilit na niya na maging malamig dito..
Devon: I have to go..( sabay tayo ng dalaga )
James: babe( mahinang usal nito sa dalaga)
Hindi na lumingon ang dalaga, patuloy lang ito sa paglalakad..palayo kay James..alam niyang di na niya maiiwasan ang binata..pero magbabakasakali siya..she can’t let him..not when she’s still in misery..she can’t let him suffer..not when she’s still not her real self..not when she’s still in query of everything...
Habang malungkot lang na nakatingin si James sa dalaga..gustong umiyak ng binata..but he just can’t give up on her..he loves her too much..too much that sometimes he could no longer understand himself..
Elle: DD( sabay yakap nito sa bestfriend..ramdam niya ang lungkot ng kaibigan..)
James: I’m ok..( sinubukan nitong ngumiti para ipakita sa mga kaibigan na ok siya..but he failed)
Ivan: c’mon bro..she’s different..she probably needed space( alo nito sa kaibigan)
Quin: yeah dude..
Pat: she’s someone you can’t woo with simple flowers and chocolate..too different from your fan girls..just give her time..
James: i know dude..
Kazel: ahm..well..are you thinking of giving up?
James: heck NO?!( mabilis pa sa alas kwatro na saad nito)
Kazel: ok fine..para nagtatanong lang( pouting)
James: sorry..but I’ll be honest with you..not in a million years that giving up will be in my vocabulary when it comes to Devon..I love her so much..so much that’ll do anything just to make her love me in return...( seryosong saad nito)
Nagkatinginan ang magkakaibigan at sabay sabay na napahawak sa leeg at noon g binata..
James: what?!
Joe: wala ka naman sakit noh?
Pat: ok ka naman diba..
Yen: ilan to?( sabay lagay ng kamay sa harap ng mukha ng binata na nakalabas ang dalanag daliri)
James: 5?
Kazel: oh no..your sick DD( tila nagpapanic na saad nito ng marinig ang sagot nito sa tanong i yen)
James: silly, its 2, I’m ok..ok..?I’m not sick ..we’ll I’m just inlove( nagbablush na saad nito at nakangiti na parang cute na puppy)
Elle: oh..( yun lang ang tanging nasabi)
Tinginan ulit ang mga kaibigan.
Ivan: so anong plano mo now..
James: make her fall for me too ..( misteryosong ngumiti)
