Little Sparrow

5 1 0
                                    

Bazen insanlar mutsuz olur ama ağlamazlar,bu onların mutsuz olmadığını göstermez sadece hüzünleri gözyaşlarının ulaşamayacaģı kadar derindedir. Hiçbir idol sahnedeki gibi değildir. Herkesin gerçek bir kişiliği vardır herkesten gizlediği. Ve biz insanlar o kişiyi görmeyi denemeden takındıkları maskeyi seviyoruz adını gerçek duygular koyuyoruz. Hiçbir idol etrafına gülücük saçarak yaşamıyor.  İnsanları hep daha fazlasını yapması için eğittikleri bu sistemde sandalyeye kırbaçla çıkarılmaya çalışan aslanlardan farksızız.

Eğer bir idolseniz ve azıcık bir kilo alsanız bile fanlar ve netizenler tarafından eleştiri yağmuruna tutulursunuz. Konserlerde mükemmel performans sergilememiz için kaslarımızı göstermemiz isteniyor. Eğer kasın yoksa  birkaç saatlik provalar yetmiyormuş gibi saatlerce kas yapmak içinde çalısıyoruz.

En son ne zaman istediğim şeyleri yediğimi hatırlamıyorum. Geçen ay Jungkook gizlice odaya çikolata sokmuştu ve daha yarısını bile yiyemeden  yakalanmıştık. Daha sonra gece koşusuna çıkarılmıştık kalorileri yakabilmek için. Bizi ve beni sevdiğini idda eden birçok fanda bizden kaslarımızı göstermemizi isteyip çok yakışıklı olduğumuzu söylüyorlar. Bu beni mutlu etmek yerine mutsuz hissettiriyor. Sanki kaslarım ve pürüzsüz bir cilde sahip olmasam beni sevmiyecek gibi hissediyorum. Kimse beni ben olduğum için sevmiyor gibi geliyor.

İşte birazcık da olsa bu acımasız hayattan uzaklaşmak  için geceleri ünlü idol Kim Taehyung yerine sadece Taehyung gibi giyinip sokağa çıkıyorum. Dün gecede O gecelerden biriydi. Loş parkta ki o küçük serçeyi gördüm. Dünya üzerinde ağlarken bu kadar güzel olan birini daha önce görmemiştim. Eşsiz güzellikte olan melekleri andıran küçük yüzü ve derin bakan gözlerini kasvetli bir hüzün kaplamıştı. İçimden onu bu denli üzen şeyin ne olduğunu sormayı o kadar çok istemiştim ama anlatmak isteseydi anlatırdı diye düşünüp sormamıştım.

Parktan çıktıktan sonra doğruca yurda koştum. Montumu kıza verdiğim için üşümeye başlamıştım. Yurdun önüne geldikten sonra pantolonumun cepinden anahtarımı çıkarıp sessizce kapıyı açtım . Parmak uçlarımda odama yol aldım. Kapıyı aralayıp içeri girdim ve Jungkook'u rahatsız etmeden sessizce üzerimi değiştirdim . Yatağıma girip üzerimi sıkıca örtükten sonra gözlerimi kapatıp uykuya dalmaya çalıştım ama gözlerimi kapatınca gözümün önüne minik serçenin yüzü geldi. Yüzümde istemsiz bir tebessüm oluştu. Loş bir parkta şarkı söyleyen isimsiz bir kuş. Nerdesin sen? Neden ağlıyorsun...         

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 12, 2019 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

4 o'clockHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin