Basimdaki kalabalik sesler ramen gozlerimi acmamak icin cabaliyorudum bedenim cok yorgundu bi okadar da zihnim. aklim cok karisikti birseyler icin ugrasiyorudum ve butun hayatim gozumun onunden gecti...
☆☆☆☆
7 yasima girecektim dogum gunumdu ve bahçe çok kalabalikti . herkes benim icin toplanmisti, ama benim umrumda degildi. uzerimde bembeyaz bi elbise vardi neden giydigimi bilmedigim elbise herkes benimle ilgileniyordu ama ben bukadar ilgi gormeye alisik degildimki .Annem surekli cizimler yapar babam eve gec gelir tek arkadasim mikmik ti turuncu kocamannn kuyrugu ve kocaman gozleri olan ...
Okulda olanlari ,annemle ve babamla ilgili arkadaslarimla yani herseyi mikmike anlatirdim.
Elbiseme meyva suyu dokulmustu,annem palyacoyla konusuyor babam ise ortalikta yoktu babami bulamayinca bahceden eve gittim.Herkes bahcedeydi.Odama giderken yatak odasindan gelen gulme sesleriyle kapidan bakitim. Evet ozamana kadar ki yasadigim en kotu an buydu.Gulen kisi Aslihan teyzeydi yatak odasinda babamla sevisiyorlardi uzun bir sure onlari izledikten sonra ustumu degistirip tekrar disari ciktigimda annemle babam bahcedelerdi önce durakladim "anneme soylemelimiyim " diye dusundum ama ne diyembilirdimki Aslihan teyze annemin en yakin arkadasi tam o sirada annem seslendi
-meyra nerdesin arkadaslarinin yanina gitsene.
aslihan teyzenin yanina gitti ben ise melihin yanina... Melih benden 3 yas buyuktu hem yan komsumuzdu hemde mikimikten sonra en yakin dostum ...Bana ne oldugunu sordu ve ben de anlattım gorduklerimi çocukluk iste ...Ben olayi anlamamistim ama melih anlamis gibiydi.Annene soyleme yoksa ayrilirlar demisti .Korktuğum için anneme hiçbirşey anlatmadım.Akşam oldu herkes gitmişti.Aslıhan teyze hâla bizde -,-
☆☆☆☆☆
Aslıhan teyze aslında neden teyze diyorum anlamıyorum.Uzun boylu ,uzun ve dümdüz saçlı .Annem ile aynı üniversteyi okumuş ayni bölüm hatta aynı şirkette yani annem gibi bir mimardı.Tabiki de annnem kadar güzel değildi ...
Bazı şeyleri yeni yeni anlıyordum Aslıhanın annem olmadığı halde,bize gelmesini bazen babamla oda da yalnız kalmalarını .
Doğum günümdü ama erkenden yatmıştım .Aklımdan çıkmıyordu gördüklerim ... Annem odama geldi neden bu gün mutsuz olduğumu sordu. -Bana anlatmak istediğin bişey varmı? dedi.
-Hayır uykum var uyumak istiyorum. dedim.
-bana herşeyini anlatabilirsin . dedi ve odadan çıktı.Nasıl anlatabilirdim ,nasıl söyleyebilirdim.Aslıhan ya en yakını..
Gözlerimi kapatıyorum gözümün önüne geliyo açıyorum karanlıktan korkuyorum .-napıcam ben ya - Beynim de her ağızdan bir ses çıkıyo ve hiçbiri susup beni dinlemiyo.
Ve nihayet sabah oldu.Hasta numarası yaptım ve okula gitmedim gözlerim şiş olduğu için hasta gibi görünüyordum annem hemen ikna oldu.Gördüklerim ağırdı ve ne yapacağımı bilmiyordum.Babamla arama mesafe girmişti. .....Akşam Aslıhanla babam yemek hazırlıyordu,babam benimle hiç ilgilenmiyordu.Aslıhan yanıma geldi annemin birazdan geleceğini kendinin işten erken çıktığını söyledi bana da çizgifilm açtı.-Ya bi insan nasıl bu kadar yüzsüz olabilir ya-
Odama gittim herşeyi mimmike anlattım .Mikmik çok heyecanlıydı bir şekilde kuyruğunu sallıyor fanusun taşları arasında geziniyordu.O anda arkamdaki sese döndüm ve annem bayılmıştı...
