Güllerin Fısıltısı (ASKIDA)

....KARŞILAŞMA....

Sabrina Cameron;

Aradan geçen 4 yılın ardından onu göreceğim gerçeği içimde garip bir his uyandırıyordu... O kendisini sevdiğimi hiçbir zaman bilmedi...

Aslında beni çocuk olarak gördüğünü biliyordum. Ama haklıydı o zamanlar 17 yaşındaydım ve en ergen zamanlarımdı. Şimdi ise 21 yaşında reşit bir kızdım. Geçen 4 yılın ardından vücudum yerine oturmuş ve ergenlikten çıkmıştım...

Amerikadan dönmesinin şerefine Ailesi bir kokteyl düzenliyordu... Morgan ın Babasi ve benim Babam ortak oldukları için kokteyle bizde davetliydik.. Morgana güzel ve büyümüş olarak görünmek istiyordum, bunun için alış-veriş bile yapmıştım. Aldıklarımı dolabımdan çıkarıp henen üzerime geçirdim... Koyu bordo dizin oldukça üstü dar kadife bir etek, Üzerimede siyah salaş parlak bir bluz, bluzun ön dekoltesi 90 b göğüslerimi göstereyim diye benim için özellikle bu kadar derin yapılmıştı sanki... Ayağıma topuklu kısa bir bot seçtim rengi siyah... Kıyafetlerimi giydikten sonra aynanın karşısına geçip makyajımı yapmaya koyuldum. Mavi renk gözlerimi dahada ortaya çıkarmak için siyah ve gri tonlarinda far ve kalin eyeliner çektim ve dudağımada oldukça kırmızı bir ruj sürdüm. Belime kadar sarı olan saçlarımıda serbest bıraktım ve artık hazırdım...

Acaba Morgan beni görünce şaşırır mıydı, bir nebze olsun kalbi benim için çarpar mıydı? Ben kendi içimde bu sorularla boğuşurken Annemin; Hadi artık Sabrina iki buçuk saattir hazırlanamadın mı? Diye cırlamasıyla kendimd geldim. Geliyorum Anneeea diye karşılık verdim. Deri montumu üstüme geçirip çantamıda elime alıp aynaya bakıp son kez derin bir nefes aldıktan sonra bahçeye uçarak indim ve arabaya binip Morganların malikanesine doğru yola koyulduk...

Kapıda bizi hizmetçi karşıladı. Dış kıyafetlerimizi hizmetçiye verdikten sonra kokteylin olduğu salona geçtik... İşte tam karşımdaydı ve elindeki içki kadehiyle çevresindeki herkese gülücük saçıyordu... Güldüğünde kısalan gözlerini görmeyi öyle özlemiştim ki...

O sırada babasınin uyarısıyla bizi fark edip yanımıza geldi.. Annem ve Babamla bir kaç hoş sohbetten sonra bana döndü o sırada Annemler Morganın Babasıyla konuşuyordu.. Morgan bana Merhaba dedi. Tanrımmmm! Bu kadifemsi sesini bile özlemişim.. Bende merhaba diye karşılık verdim... Beni tepeden tırnağa süzdükten sonra Tanışıyor muyuz? Diye sordu. Hııı? Bu neydi şimdi? Gerçekten beni tanımamış mıydı? Ben üstünde yarattığı şok etkisinden dolayı bir süre boş boş yüzüne baktım. O da muzip muzip beni izliyordu. O sırada Annem Sabrina canım 2 dk bakar mısın? Dedi. Bunun üzerine Morgan Sabrina mı? Dedi. Afallamıştı. İsmimi bastıra bastıra söylemişti. Birden kızardığımı hissettim. Bir şey söylemeden apar topar Annemlerin yanına kaçtım. O olduğu yerde kala kalmış anlamaz gözlerle bana bakıyordu. Bakışlarımı hemen yere çevirdim ve umursamıyormuş gibi görünmeye çalıstım. Zor kız gibi görünmek istiyordum. Ama o bana bu kadar derin bakarken bu imkansızdı.......