Until The End (Del Fuego Series#1)

Prolouge

             Del Fuego Series #1

MEISHA

"Hayop ka manloloko ka all this time nag papaniwala ako sa mga sinabi mo at yung mga kaibigan ko? Ni isa sa kanila hindi ko pinaniwalaan kasi may tiwala ako sayo at alam kong hindi mo ako lolokohin tapos ngayon?! Maabutan kita nakikipag talik sa iba walang hiya kang gag* ka!" Umiyak ako ng umiyak hanggang sa tuluyan nang nang hina at napa upo na lamang sa sahig.

"Please Meish let me explain everything" nag mamakawa na siya pero tangina niya! Hindi siya dapat kaawaan.

"You dont need to bother yourself for explaining i saw it and you know what?!........its priceless!" Nagawa ko pang tumawa kahit halata naman na peke yun. "Alam mo nag sisi ako kasi minahal kita ng buong buo at halos wala na akong naitira sa sarili ko mabuti tapusin na natin to kasi ako lang naman ang lumalaban sating dalawa" tumayo ako kahit nang hihina parin ni walang lumabas na salita sa bibig niya. Bago ako maka layo nag salita ulit ako.

"Sisiguraduhin kong pag sisisihan mo lahat ng kahalayan sainyo ng kabit mong haliparot. YOU'LL REGRET OF LOOSING US" at saka ko siya tuluyang iniwan ng umiiyak.

Hinawalan ko ang tiyan ko at nag hihintay  ng jeep. "Kaya natin to baby hindi natin kailangan ng tatay na katulad niya" saka ako sumakay ng jeep pauwi sa amin.

NANG maka uwi ako sinalubong ako ni Mama at doon ko siya niyakap at tuluyan ng umiyak ng umiyak....

Nang matapos akong umiyak tinanong ako ni Mama na halata ko ang pag aalala.

"Ano bang nangyari sayo anak? Bakit ka umiiyak?" Tiningnan ko si Mama at isang pangalan lang ang sinagot ko.

"Si Ethan Ma" habang binabanggit ko ang pangalan ni Ethan umiiyak ako.

"Sinasabi ko na nga ba! Ano nagising ka rin na nang bababae yang magaling mong boyfriend. Nako naman kasi anak dapat nakinig ka nalang kay Gwen at Yvanna yung kaibigan mo edi sana hindi ka nag kakaganyan ngayon" pangaral sakin ni Mama.

"Hayop na Gwen na yan tinuring ko pa naman siyang tunay na kaibigan" naalala ko na naman si Gwen siya yung kalandian ni Ethan kaya pala panay ang sumbong nung gagang yon siya pala itong makati!

"Siya yung kalandian ni Ethan Ma. Walang hiya siya may tinatago rin palang kulo!" Patuloy ko.

"Juskoo pati ba naman si Gwen akala ko pa naman napaka bait makati rin pala yung plastic bag mong kaibigan" kaya Mama ko to e. Sakin to kakampi!

"Tsaka Ma.. May sasabihin po ako uh----e kasi ma buntis po ako at ayokong ipaalam kay Ethan dahil ayoko na pong magkaron pa kami ng ugnayan sa isa't-isa" kinakabahang sabi ko kay mama.
Hinanda ko na ang mukha sa malakas na sampal pero iba ang ginawa niya at hindi ko ito inaasahan.

Niyakap niya ako habang umiiyak. Pagkatapos humarap siya sakin.

"Naku anak matagal ko nang inaasahang mag ka roon ng apo kaya ipinapangako ko na hindi ko hahayaang kunin ng babaerong Ethan na yan ang apo ko" halata talaga sa boses ni Mama ang saya.

Niyakap ko siya ng mahigpit "Alam mo ma ang inaasahan ko sasampalin moko" nangingiting sabi ko habang tinutuyo ang mga luha.

"Anak ba talaga kita? Ang gaga mo naman baka anak ka lang ni Sesilya!" Biro ni Mama.

"Mama naman!" Sabi ko may pag tatampo sa boses. Si Sesilya kasi yung mahaderang kapitbahay nila na di tumitigil kaka-talak parang ratatat yung bibig kahit ang layo na sa usapan di pa rin na-tigil!.

Kaya yun napag alaman nilang baliw pala muntik na kami kay kapitbahay.

"Pero anak di mo rin mawawala sakin ang mag alala alam mo namang hindi natin mabibigyan ng marangyang buhay ang bata" sabi ni Mama.

"Alam ko naman yun Ma e. Ang akin lang naman yung lumaki siyang masigla, walang sakit,at matalinong bata."

"O siya pumasok ka na at baka sugurin tayo ng Nanay mong si Sesilya"aba hindi na nakakatuwa to ah! Pektusan ko kaya tong si Mama. JOKE! Edi pinalayas ako niyan.

***
A/N: 675 words lang po itong prologue but I promise mahaba na yung sa mga chapters.❤