Hoi! Nu komt hoofdstuk 2 veel plezier!
De bel ging en ik wilde gaan maar Anna hield me tegen. Wat is er we moeten gaan! toen we op school aankwamen vroeg ik wat je van Max vind toch? Ja wat is er met Max? Nou..... wat vind je van hem?!
Ik vind hem wel aardig maar eh..... JIJ VIND MAX LEUK!!!! zei Anna. Nee hoor zei ik maar ik was zo stom om te blozen. ik liep naar boven met Anna. We deden de deur open van het lokaal. De mentor keek ons boos aan. ik regel dit wel zei Anna fluisterend. We waren de weg kwijt zei ze.
Gelukkig kwamen we eronder uit. We kregen een kluispas daar MOESTEN onze jassen in zei meneer Rijssen. Toen we uit waren kwam Anna naar me toe. Ehm lies ik ga met Tony mee oke? ja is goed zei ik. Fietste naar huis met muziek in m'n oren. Toen ik thuis kwam plofte ik op de bank en keek ik naar I Carly. Toen kwam Zoey naar beneden.
Ze zei: IK WIL KIJKEN, NUUU. Ik draaide me om en keek haar aan. Ik vroeg waarom zou ik jou TV laten kijken je vraagt het niet eens netjes. ik gooide de afstand bediening naar haar toe en ging naar boven.
Ik keek op m'n i phone en ik wilde graag skypen met Anna. Ik belde haar. Ze nam op maar ze zag er beroerd uit. Ik vroeg: wat is er?! je haar lijkt ontploft en je mascara helemaal uitgelopen! Het heeft te maken met Tony zei Anna Snikkend.
Wat heeft Tony gedaan dan? We liepen samen door de stad * snik* en toen trok hij me ineens een steegje in. Hij deed een doekje voor m'n mond zodat ik het niet kon uit schreeuwen. En toen viel de verbinding uit. Wat? nee! o shit! Fuck computer! ik wilde Anna appen maar ze wilde het perse via skype. Ik keek op m'n horloge, het is al half 5 ik ging naar beneden.
Mam had eten klaar gemaakt. We aten pannenkoeken, Zoey zat nog voor de TV. Raar kind zei ik zachjes. MAAAAMM! riep Zoey. Ja? IK WIL VOOR DE TV ETEN!!!! Ik riep: NEE ZOEY!! JE GAAT GEWOON HIER ETEN!!!! Lisa doe even normaal tegen je zusje zei mam. Ik normaal?, dat kind is niet normaal zei ik! Ik ging zitten en Zoey kwam naast me zitten zoals altijd. Ik mis papa zei Zoey. Ik gaf haar een schop onder de tafel dat ze er niet over moet beginnen. Ze heeft de boodschap ontvangen.
Jongens, zei mam. WE ZIJN GEEN JONGENS! zei Zoey. En ik gaf haar weer een schop. Mam ging verder met haar verhaal. Ze zei: ik weet dat het moeilijk is dat papa er niet meer is maar probeer het gemakkelijk te maken. En ik moet iets zeggen zei mam.
