<ONE>

15 10 0
                                    

"Pardon, bir dakikanı ayırır mısın?"
Omzumda hissettiğim elle arkamı döndüm. Sanırım az önce biri bana seslenmişti.
"Biliyorum vaktinizi alıyorum ama yolumu kaybettim. Bana yardımcı olur musunuz?"
Karşımdaki esmer kıza baktım. Gayet alımlı bir havası ve modern kıyafetleri vardı. Böyle bir mahallede ne arıyor olabilirdi ki?
" Tabi buyrun. Nereyi arıyorsunuz?"
Onu terslemediğime sevinmiş olacak ki yüzündeki samimi gülümseme biraz daha büyüdü. Büyük bir ihtimalle benden önce birkaç kişiye daha sormuş ve ters tepkiler almıştı. Böyle bir yerde bu çok normaldi.
Buradaki insanlar pek yardımsever sayılmazdı.
"Aslında bir yeri değil birini arıyorum. Berkay.   Berkay Akyüz. Tanıyor olabilir misiniz?"
Berkay mı? Berkay'ı neden arıyordu ki?
"Ah, şey. Evet tanıyorum. Sokağın biraz daha ilerisinde oturuyor"
Aradığını bulmuşçasına sevinçle ellerini birbirine geçirdi ve hafif mahçup bir havayla gözlerini kıstı
" Beni oraya götürmenizi rica edebilir miyim?"
Onu onaylayarak başımı salladım ve önden yürümeye başladım. Eve biraz geç kalsam sıkıntı olmazdı. Hem böyle birinin neden Berkay'la işi olduğunu merak etmiştim. Ama o herhangi bir şey söylemeden sormaya niyetli değildim.
Sonunda sokağın sonunda bulunan ve pek de sağlam görünmeyen iki katlı eve vardık. Ama böyle bir mahallede lüks bile sayılabilirdi bu ev.
"İşte burası"
Kız eve baktı ve tebessüm etti. Sonra bana döndü ve gülümsemesini bozmadan konuşmaya başladı
"Şey, bana yardım ettiğiniz için çok teşekkür ederim. Bu arada adım Aslı"
Bana uzattığı eline baktım ve ben de tebessüm ederek elini tuttum
"Ben de Kayra"
Bir anda yüzündeki gülümseme dondu ve tedirginlikle elini çekip kaşlarını çatarak bana baktı
"S-soy adını öğrenebilir miyim?"
Bu tavrına şaşırmıştım
"Neden?"
"Sanırım birine çok benzettim. Soyadın Erin mi?"
"Evet ama sen bunu nerden biliyorsun?"
Şok olmuştum. Beni tanıyor muydu? Belki Berkay ona benden bahsetmişti. Evet, bu olağandı.
"Berkay benden mi bahsetti size?"
Berkay'la yakın arkadaştık. Kardeş gibiydik ve eğer aralarında bir şeyler varsa ona benden bahsetmesi çok doğaldı
"Aaa şey e-evet. Berkay. O bahsetti "
Bu konuşması bana fazlaca şüphe verse de takılmadım. Yeniden gergince gülümsemeye çalıştı ve elini eve doğru hafif uzatarak "Neden sen de gelmiyorsun? Hem Berkay sayesinde birbirimizi daha iyi tanımış oluruz. Çok tatlı ve hoş bir kıza benziyorsun" dedi.
'Ben mi?' Diye düşünmeden edemedim. Uçları kırılmış sarı saçlarım ve normalden daha koyu ela gözlerim, ayrıca pek de ince olmayan bir yüzüm vardı. Ama yapısı kemikliydi. Yani tatlı denilesi bir tarafım yoktu .Yine de bu olanlar beni kuşkuya düşürmeye yetmişti ve ben altından ne çıkacağını merak ediyordum
"Olur tabii," dedim ve önden kapıya ilerledim. Kapıyı çaldıktan birkaç dakika sonra Berkay sadece altında bir eşofmanla kapıyı açtı.
" Güzelim?"
" Sana misafir getirdim" dedim ve Aslı'yı gösterdim
Bir an afalladı ve kapıyı biraz daha açarak geri çekildi. " Buyrun, geçin lütfen ". Ben ve Aslı içeri girdikten sonra Berkay bize üstünü değiştirip geleceğini söyleyerek üst kata ilerledi. Ben de Aslı'yı salona yönlendirdim. Biraz sonra üstüne siyah düz bir tişört giymiş vaziyette geldi ve tekli koltuğa oturdu.
"Siz tanıştınız mı?"
Dedi tebessüm ederek
" Evet ,aslında ismen tanıştık ama sen de yardımcı olsan sorun olmaz" dedi Aslı gülümseyerek
"Peki. Aslı, bu benim kardeşim, canım , her şeyim Kayra. Güzelim bu da sana bahsettiğim eğitim merkezinden Aslı. Çok güzel şarkı söyler"
Berkay çocukluğundan beri babasından ona kalan tek şey olan gitara meraklıydı .Bu konuda yeteneği olduğunu da asla inkar edemezdim. Daha hiçbir notayı bilmezken sadece ses uyumuna bakarak bile harika bir melodi oluşturabilirdi. Daha sonra bunu geliştirmeye ve böylece belki şansı yaver giderse herhangi bir yerde -ki bir kafe bile olabilir- çalmaya karar vermişti. Bunun üzerine sanat eğitim merkezlerinden birine başvurmuş ve tabi ki seçmeleri geçmişti.
Ancak sorun, Aslı'nın bana adımı söylediğimde verdiği tepkiydi. Berkay'ın beni ona kötü anlatacağını sanmıyordum ,keza az önce gayet hoş bir tanışma olmuştu, bu durumda da Aslı'nın beni nereden tanıyabileceğini düşünsem de herhangi bir çıkış noktam yoktu. Ayrıca beni nereden tanıyorsa yada beni ona kim anlattıysa bana verdiği tepkiye bakarak hiç hoş şeyler söylemediğini kesinlikle söyleyebilirdim.
"Eee Aslı sen ne için uğramıştın?"
Aslı tam konuşacaktı ki ayağa kalkarak konuşmasını engellemiş oldum
" Ah , şey. Ben artık gitsem iyi olur. Teyzem merak edebilir. Tanıştığıma memnun oldum Aslı. Umarım bir daha görüşürüz" dedim ve Berkay'ın yanağına bir öpücük kondurup kapıya ilerledim
" Dikkat et küçük civciv!!!", diye bağırdı arkamdan Berkay.
Hafif kıkırdadım ve cevap vermeden evden ayrıldım.

&GÖLGE&Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin