(29)ရက္၊ (11)လ၊ (2017)
ဒီေန႕က ေမာင္နဲ႕ကြၽန္မ မဂၤလာေဆာင္တဲ့ေန႕...
ကြၽန္မဘဝအတြက္ အေပ်ာ္႐ႊင္ဆုံး ေန႕တစ္ေန႕ဆိုရင္လည္း မမွားသလို ကြၽန္မ အခ်စ္ရဆုံးသူနဲ႕ တစ္သက္လုံး အတူေနရဖို႔အတြက္ ပထမဆုံးေသာ ေျခလွမ္းကို စလွမ္းနိုင္တဲ့ေန႕ဆိုရင္လည္း မမွားပါ။
ကြၽန္မတို႔ မဂၤလာပြဲက နည္းနည္းေတာ့ ခမ္းနားတယ္။ ေမာင့္ကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေမာင္မေပ်ာ္သလိုပါပဲ။ ေမာင့္မ်က္ႏွာမွာ အၿပဳံးဆိုတာကို မေတြ႕ရဘူး။
"ရည္႐ြယ္ခ်က္ရွိရွိခ်ဥ္းကပ္မိလို႔ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေမာင္..."
ကြၽန္မ တိုးတိုးေလးေရ႐ြတ္လိုက္ရင္း ကြၽန္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ ေတြ႕ဆုံခဲ့ပုံမ်ားကို ျပန္ျမင္ေယာင္လာမိေတာ့တယ္။
ေမာင္က ကြၽန္မရဲ႕ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္း.. အင္း.. အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းပဲထားပါေတာ့...
ေမာင္က ကြၽန္မရဲ႕ အခ်စ္ဆုံးသူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ့ ေဟမာန္ရဲ႕အကို။ ေမာင္နဲ႕ကြၽန္မ စေတြ႕တာက ကြၽန္မမွာ ျပႆနာေလးေတြ နည္းနည္းျဖစ္ေနတဲ့အခ်ိန္ေပါ့။ အဲ့ဒီျပႆနာကို ဘယ္လိုေျဖရွင္းရမွန္းမသိလို႔ ေဟမာန္နဲ႕ သြားတိုင္ပင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေမာင္နဲ႕စေတြ႕ခဲ့တာ။
ေဟမာန္က ကြၽန္မကို ေမာင္နဲ႕မိတ္ဆက္ေပးတယ္။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းေတာ့ ကြၽန္မ ေဟမာန္တို႔အိမ္ကို မၾကာခဏ အလည္သြားရင္းနဲ႕မွ ေမာင္နဲ႕ပိုမိုရင္းႏွီးလာခဲ့ေတာ့တယ္။
ေမာင္နဲ႕ရင္းႏွီးလာေတာ့ ကြၽန္မ ေမာင့္ရဲ႕အေၾကာင္းေတြကို ပိုသိလာရတယ္။ ေမာင္က လူႀကီးလူေကာင္းဆန္ၿပီး ခန့္ညားတယ္။ ဘယ္ေတာ့မဆို စကားေျပာရင္ ေလးေလးနက္နက္ပဲေျပာတတ္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေမာင္ကနည္းနည္းရိုးသားၿပီး အားလည္းနာတတ္ေသးတယ္။ ေမာင့္ရဲ႕ အဲ့ဒီအားနာတတ္တဲ့အက်င့္ကိုပဲ ကြၽန္မက အပိုင္ကိုင္ပစ္လိုက္တယ္ဆိုပါေတာ့...
ေမာင္နဲ႕ကြၽန္မ ခ်စ္သူေတြ စျဖစ္ခဲ့တဲ့ေန႕ကို မွတ္မိေသးတယ္။ အဲ့ဒီေန႕က အကို ကြၽန္မကို ခ်စ္ေနတာမလားဆိုၿပီး ကြၽန္မက ေမးပစ္လိုက္တာ.. အဲ့ေတာ့ ေမာင့္စိတ္ထဲ ကြၽန္မကိုျငင္းဖို႔အတြက္ အားနာတယ္ထင္ပါရဲ႕.. ေနာက္ေတာ့ ကြၽန္မရဲ႕
