MY COOKIE PRINCE

CHAPTER 11

Nang malaman ko agad ang blood type ni shania, di agad ako nagdalawang isip na magdonate kahit takot ako sa dugo, bata pa lang ako masyado na akong matatakutin eh. Masakit pero kailangan dahil sa awa at pagaalala ko kay shania.

Pagkatapos kong makuhanan ng dugo isinalang na iyon kay shania. " Doc, kamusta po siya?"
" Sa ngayon hindi pa natin alam kung magiging siya dahil sa sinalin na blood sa kanya.. 10 to 12 hours pa bago siya magising" sagot nito. Napatingin ako kay aron na halatang kagagaling lang sa pag iyak.
" Salamat po doc, maari na ho ba kaming pumasok sa kanyang silid?" pagtabong ni aron. Tumango ito. Nilapitan agad ni aron si shania.

" Bunso, pagaling ka ha? Diba maglalaro pa tayo? Ibibili ulit kits ng malaking teddy bear." saad nito habang may pumapatak na luha sa gilid ng kanyang mga mata. Lumapit din ako at umupo sa tabi ni aron.

" shania. Huwag mong iiwan ang kuya mo ok? Diba sabi mo dati na love na love mo si kuya mo at gagawa pa kayo ng cookies?" saad ko sa kanya. Hinawakan ko yung kamay ni aron

A/N: CHANSING KA HAHAHA
Psst! Author naman eh, nagdradrama ako ok? Wag ka muna umepal sad kami ngayonv_v..

A/N: AY SORRY NAMAN SIGE CONTINUE..

"Don't worry aron, God help us. He help your sister to recover" bulong ko sa kanya. "Ah. Yeah. Thankyou." sagot niya.

"Krystal, siguro mabuti pa, bibili na lang muna ako ng foods natin" nilingon ko si luke.

"sige, ahmm. Aron samahan ko na lang si luke bumili ng foods natin para naman may time ka sa kapatid mo. Sandali lang naman kami." saad ko.

" No krystal. Magpahinga ka muna. Kinuhanan ka ng dugo diba? So kailangan mong magpahinga at bumawi ng lakas" usal ni luke. Tumango na lang ako sa kanya at umalis na siya. Pagkaalis niya ay umupo ako sa sofa, malapit sa bed nj shania.. Nung nakaupo ako, lumapit sakin si aron.

"Thankyou nga pala ha." imik niya. " Wala iyon. Maliit na bagay, gusto ko lang tumulong dahil napakabait ni shania"

"kahit takot ka sa dugo?" napatingin ako sa parte ng tinusukan.

" yup. Kinilabutan ako but-- diko naramdaman yung kanina dahil sa concerned ko kapatid mo." saad ko.

" Nga pala, nagtext si papa dadalaw daw sila dito."

"I see hehe." May sasabihin pa sana ako ng biglang nag ring yung phone niya.

"oh, wait lang ha" saad niya sakin.

" sige :)"

VANESSA'S POV

Pagkatapos kong makapagpahinga dahil sa may hang over pa ako. I choose to call aron, nabalitaan ko kasi ang nangyari kay shania. Concerned ako kay aron at concerned din ako sa sister niya.

*calling aron*

"hello?" -aron
"hi, kamusta na?"
"who you?" tanong niya ulit, nga pala kinuha ko lang yung number niya dahil nagpalit ako ng sim.
" Im Vanessa, nabalitaan ko yung nangyari kay shania. Is she ok na?" sagot ko.

"sino yan?" narinig kong sabi sa kabillang linya. That voice argh. Hayst. As always.
"kasama mo ba si krystal?" tanong ko

"oo siya yung nagdonate ng blood for shania." saad niya sa telepono.

" I go their Ok?" saad ko.
"No. Huwag na dyan ka na lang tsaka gabi na din baka may mangyari pa sayong masama." saad niya. Sobrang bait tlaga ni aron. Hay lalo tuloy akong naiinlove sa kanya..
"Ok bukas na lang... Bye..."

*end button*

LUKE'S POV

Nakita ko yung titigan nila. Kung paano sila mag usap. Kung gaano ka concerned si krystal:(. Masaya ako ako para sa Best Friend ko pero malungkot ako sa sarili ko.. Naalala ko pa nun, nung mga bata pa lang kami mag 18 na siya sa May 10 eh. Ipinanganak ako sa Paris, pero nung 2 years old ako lumipat kami sa bahay sa london. Pero dahil may bussiness si daddy sa pilipinas napagpasyahan namin na dumito muna. Nung pagkalipat namin ng bahay, lagi akong nakakulong sa bahay. Namiss ko yung bestfriend ko sa london. Siya si Lexie Buena Mabait siya Half filipina Half french.

Ganda ng lahi niya nuh. Pero after a few months nag try akong makipaglaro sa ibang mga bata. Pero ayaw nila diko alam ang dahilan. Nung araw na umiiyak ako may lumapit sakin na isang bata.

" Bakit ka umiiyak?" tanong niya. Hindi ko siya maintindihan non.

"what? I can't understand you.. Please speak english so i can understand you " sabi ko.

"okay:) don't cry cute mo po hehe.:) Im krystal" sagot niya. "you want to play?" tanong niya. Pagkatapos non naging magkaibigan na din kami. Then after 6 years kailangan na din namin bumalik ng london.. At kailangan ko na din magpaalam sa kanya.

~•~•~•~•~•~

" Ate paoder po.ng sandwich tatlo amd pasta. Coffee and cookies po" saad ko sa babae, nasa isa akong café ngayon at kasalukuyang bumibili ng foods namin.

"Here na po sir:)"
"How much?"
"560 sir"

"Thank you" kukunin ko na sana yung wallet ko ng hindi ko siya makapa, oh my Godness where's my wallet.. Nakupo! Nasa na yon!. Napakunot yung babae ng mapansing aligaha ako.

" eto ba yung hinahanap mo?" napalingon ako at nakita ko yung wallet kong hawal niya. Kinuha ko lang iyon at tinalikuran ko na siya. Dahil sa kahihiyan ko diko na tinignan yung mukha ng babaeng nagbigay ng wallet ko at nagbayad na lang.. Napakaburara ko kasi tssk.

"wow your so snob" teka.. Ngayon lang ako nalinawan at familiar yung boses niya napaharap ako sa kanya.

"LEXIE!!?" Gulat na tanong ko sa kanya
" Hayst  obvious ba? Kala mo si nadine to no hahaha..Hi,My handsome friend" sagot naman niya.. Bigla ko na lang siya niyakap.
" sinundan moko nuh" tanong ko.
" huwag kang feeling dyan, pinapunta ka kasi ako ni daddy dito may mahalaga daw kaming paguusapan.. Ewan ko ba dun."

~~~