Jennifer's POV
"Hi jennifer" napatingin ako sa tumawag sakin and guess what ! sya yung heartrob dito sa room . kyaaaah!
"Ahm hello" hahaha pachixx muna ako
"Ah, bakit parang lagi kong nakikita na hindi ka nakikihalibilo sa mga classmate natin?" tanong nya sabay upo sa tabi ko. kaming dalawa palang nandito aga ko kasing pumapasok eh.
"Ah.( ")7 Kasi..... nahihiya ako. baka kasi... ano mareject ako? you know?"
"Ahhh. so siguro naman pag nakipag kaibigan sila sayo hindi mo sila erereject" tanong nya
" Ah.. hindi naman" sabay ngiti ko sa kanya
" ah?so? pede ako makipagkaibigan?" nagulat ako sa sinabi nya pero hindi yung literal na gulat, kasi naman e?diba?di ako masyado lapitin ng kaibigan.
"Ah...ha? oo naman,bakit hindi" tiningnan ko uliy sya at nginitian
"Ah by the way. ako pala si Rodel Santos" sabay ngiti. omeeegeee! ang pogi nya!
"Ah. ako naman si---"
"I know you. your jennifer vallera, Right?" omegee! labas dimple!pwede tumalon? yaaaaaaaaa!
"Ah yeah" yumuko na lang ako at pinaglaruan ang aking mga daliri.
"You know. your so cute" alam kong nagkulay kamatis na ako ngayon at mabuti na lang ay nakayuko ako
"Ah... ah"shit! magsalita ka!"Thanks" tiningnan ko sya at kinagat ang ibabang labi ko dahil sa kilig ko.
Narinig ko ang pagbukas ng pinto at nakita kong pumasok na ang guro namin.
" Osege jennifer, lipat na ako ha? sabay tayo sa lunch ha? bye!" sabay kami sa lunch? yaaaaaa! kilig to the bones! masaya tooooo!
BINABASA MO ANG
Until The End
RomanceSa LOVE Talaga minsan sobrang paasa. Akala mo sya na Si The ONE. Pero Hindi pala. Mahirap magmahal ng taong Mahal ka pero iiwan ka:( Masaya Na Sana... Kaso Bakit ganun? Akala ko ba love is FOREVER? Baka salita lang yan para paasahin Ang tao?
