Hidden Broken City

PROLOGUE

"Ladies and gentlemen, welcome onboard flight 4G7 with service from New York to Philippines. Please fastened your seatbelts and prepare for the takeoff. Enjoy your flight" I closed my eyes as the airplane prepared to fly. Hindi ko maintindihan ang nararamdaman ko ngayong babalik na kami. Kinakabahan ako sa di malamang dahilan. It's been years at siguradong marami nang nagbago. Napabuntong hininga na lang ako sa mga iniisip ko.

Hindi ko alam kung gusto ko ba talaga itong desisyon na 'to nila mommy. Lagi na lang namin itong pinagtatalunan simula noong graduation ko ng elementary. Simula ng gabing iyon ay medyo nalayo ang loob ko sa mga magulang ko. I don't know a thing about these transferring stuffs or whatsoever. Pero nakapagtransffer naman ako noong elementary pero iba ang nararamdan ko ngayon. Pwede naman akong mag aral na lang ulit doon pero may nagtutulak sa akin na mag aral sa lupang kinagisnan ko.

"Victoria anak what do you want to eat?" napamulat ako ng tanggalin ni mommy ang headset ko at kinalabit.

"Salad and juice is okay mom" tanging sagot ko. I just want to rest.

Uuwi na kami...

Sinerve na ang inorder ni mommy na pagkain ko pero wala akong gana but I don't want to be rude so inunti unti kong kainin hanggang sa maubos ko ito. Pagkakain ko ay agad kong pinikit ulit ang mga mata at inisip muli ang paguwi namin.

Uuwi na kami... Babalik na kami...

Paulit ulit kong binibigkas ito sa utak ko at may kung ano talagang bumabagabag sakin. I want peace but it's just that every time I think about us coming home is bothering me. Sa sobrang lalim ng iniisip ko ay hindi ko na namalayan na nakatulog na pala ako.

Nagising na lang ako ng marahang tinapik ni mommy ang pisngi ko. Agad akong nagmulat at tumingin sa bintana. Sinabi ni mommy na lalapag na ang eroplano.

I'm home...

Palabas na kami ng airport nang biglang nagsalita si daddy. Seryoso ang mukha niya. "Velle I just want to inform you that three weeks after mong mamalagi dito ay ihahatid ka na namin ng mommy mo sa kung nasaan ang eskwela mo para may isang linggo ka para makapag adjust okay? Lalo na malayo layo yun dito"

Nagulat ako sa sinabi ni daddy "What?! What are you talking about dad? Na hindi ako dito magaaral?! What the hell dad?!" asik ko

" Victoria! Your mouth!" pananaway sakin ni mommy but I don't care

"Akala ko ba dito ako mag aaral dad?" Para akong nanlulumo sa bungad na paalala ni daddy.

"Oo nga. Diba nga nandito ka na sa Pilipinas? Eh Pilipinas din doon princess so don't worry" ani dad na parang isang biro lang ito. Geez I really feel betrayed right now

"Saan ba yun dad?" Kinakabahan ako. I need to know para naman mapaghandaan ko talaga ng todo

"Sa syudad kung saan tayo namalagi ng isang linggo bago tayo umalis. If you still remember that city" What?! That city?!

"No way dad!" I can't believe it!

"Yes way princess" Seryosong sabi ni daddy

That weird city! Sa dami dami ng papasukan kong school doon pa talaga sa lugar na iyon! I don't think I can do this

"Dad." Pagsusumamo ko. Please wag doon. Oh my God!

"And ipapaalala ko lang sayo na ang syudad na iyon ay hindi na ito gaya ng dati Victoria. But I assure you baby that the city itself never changed." That's a relief! "But the people do Victoria. Please be careful"

That city... That city will be a hell for me.