Code: L

14 0 0
                                    

Nag ring na ang bell ng school namin at alam ko naman kung ano ibig sabihin niyan. Break time of course. At dahil wala rin akong kaibigan dito ako lang mag-isa ang kumakain. I don't trust anyone. Mahirap makuha ang tiwala ko. Lalo na at may hinahanap kaming importante.

I am Carmela Alfonso. 18 years old at kasalukuyang nag-aaral sa SH Academy. Kasalukuyang kumakain ako habang may tumawag.

"It's Louis Mendez. The School Detective." Ano na naman kaya ang kailangan neto?

"What?" sabi ko sa kanya.

"I need you. puntahan mo ako ngayon na." bigla niyang pinatay ang telepono.

"Guys, nabalitaan niyo ba? may pinatay na naman daw dun sa computer lab. " sabi nung isang estudyante.

"Talaga? Grabe na talaga ang patayan dito. Gusto ko na tuloy mag pa transfer." alam kong hindi nila magagawa yun bakit? Hindi pwedeng makalabas sa media na may nangyayaring karahasan dito. Isa kasi itong sikat na school at kailangan confidential lang ang lahat ng mangyayari dito. Kung hindi? Ang school ang makakalaban nila. Ganun kalupit ang School namin.

Agad naman ako tumakbo papunta kay Louis. Nung nakikita ko na sya sa door ng club namin nauna na syang maglakad at sumunod agad ako.

Ang daming Estudyante dito agad naman kami nakasingit at nagpunta sa inspector. Kilala na si Louis dito at ako ang bago niyang apprentice. Nung last last week lang ako nag umpisa. Nalaman ko kasi na magkaparehas kami ng goal.

Agad naman akong nag-observe kung ano ang nangyari.

Makalipas ng isang oras... Kanina ko pa iniisip kung ano talaga ang nangyari dito.

"So Partner, Let me ask you a question. Is this Murder or Suicide?" he said.

"This is Murder." sabi ko kaagad. Naiisip ko na kasi kanina pa. Kanina pa din ako nag oobserve.

"Nah~ this is Suicide at may evidence akong makapagpapatunay dito."nakapamulsa niyang sinabi? Teka? Imposible yun!

"What?! How could that be? Dapat marami pa akong evidence na makukuha dito. You'll see." i know na this is a murder. No hesitations i know this is a murder. May pagkakamali ba sa pag-observe ko? No. That cannot be. From the hand of that person i know na hindi sya nag-suicide at walang suicide note dito.

As the time past, nag-uusap lang sila inspector at Louis ng may nakita akong proven evidence.

"This is a murder i swear! Marami akong nakuhang evidence like yung drink in a can at yung pc nya nasa left side yung mouse na nagpapahiwatig na left handed sya. Pero, ang problema dito nakalagay sa right hand nya ang kutsilyo" pagpapaliwanag ko sa kanila.

Natawa nalang si Inspector Sebastian. What? What did i do? " She's good huh? Haha. puntahan ko na muna ang iba para ipaalam na this isn't a suicide but this is a murder. Keep it up Louis and young lady? Not bad." then Inspector went out already and i glared at him. Siguro kung dagger na mga mata ko patay na patay na talaga to.

"Wait, All this time alam mong murder to? But why did you pick suicide?" nagtataka ako kung bakit. Argh.

"Because i want to know na sincere ka sa sagot mo. And you need to give me some evidences and you didn't fail me woman. Not bad apprentice. Di ako nagkamali sa pagpili sayo" he patted me habang sinisink in pa yung mga sinabi niya. At nung pumasok na tsaka ko lang na realize.

"Hoy, Mr. Louis. All this time pinagmukha mo lang pala akong tanga?" sabi ko habang paalis na sa scene.

"No? Silly." bigla naman kaming pumasok sa clubroom namin.

Code: LTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon