Ons geheim: dit moet tussen ons blijven

De eerste echte schooldag

Ik zie de bomen voorbij schieten. Ik zie bijna niets meer, mijn bruine haren zitten voor mijn ogen. Snel doe ik ze aan de kant, wat erg zinloos is. De harde wind  zorgt er in mum van tijd voor dat ik weer niks zie. Ik haast me naar de plek waar ik met mijn vriendin Zoë Militsen heb afgesproken. Ik ben al wat laat, dus ok kan maar beter opschieten. Ik zie nu vaag de plek dichterbij komen. Erg buitenadem rem ik af en stap af. Zoë staat er al, wat ik nu pas zie.

"Hey!" toeter ik enthousiast! Het is al even geleden dat ik haar heb gezien. In de eerste drie weken was ik op vakantie, en in de laatste drie weken was zij op vakantie. Het kwam dus niet echt goed uit. We hebben helaas niet kunnen afspreken. "Hey girl!" hoor ik Zoë ook enthousiast zeggen. "We kunnen beter maar opschieten, want ja Viola Hendriksen is weer eens laat!" zeg ik en kijk een beetje ondeugend. "Ja jij altijd, ik ben altijd op tijd!" antwoordt Zoë sarcastisch.

Ik stap op mijn fiets en fiets naast Zoë. Kletsend en tegelijk hard fietsend komen we uiteindelijk aan op het Merendaal College. "Dit heb ik écht niet gemist" zeg ik buitenadem tegen Zoë die beamend knikt. "Maar nu zitten we wel in het examenjaar!" zeg ik en zet mijn fiets in de fietsenstalling en draai het slot om. Ik probeer mijn ademhaling te kalmeren, wat moeilijker lijkt dan gedacht.

Ik trek mijn tas onder mijn bagagebinders vandaan en loop richting de leerlingen ingang met Zoë naast me. Druk aan het kletsen, lopen we naar binnen. Ik rits mijn tas open en pak mijn kluissleutel. Het gaat alweer zoals het altijd ging. Zoë loopt mee naar mijn kluisje, en daarna loop ik mee naar haar kluisje. Ik doe het deurtje open, trek mijn leren jasje uit en prop het erin. Daarna pak ik wat boeken uit mijn tas en gooi ze erbij. Snel sla ik het deurtje dicht voordat alles eruit valt en draai de sleutel om. Dat was net op tijd denk ik.

Ik draai me om en wil wat tegen Zoë zeggen. "Zo dat i......" Ik kan mijn zin niet afmaken en knal tegen een jonge vrouw aan. Dit heb ik weer natuurlijk. Ik voel mezelf blozen en kijk haar aan. "S-sorry" zeg ik en zucht. Het valt ook niet mee vandaag. Ik ga door mijn knieën om de gevallen spullen op te pakken van haar. Snel geef ik de boeken aan en loop weg naar Zoë die al afkeurend staat te kijken. Ik kijk haar aan en barst in lachen uit. "Wat ben ik toch een kluns!" roep ik. "Yep you are" antwoordt Zoë lachend. Ik pak mijn telefoon en kijk naar wat voor lokaal we zo moeten. "We moeten zo naar 201" zeg ik. "Helemaal naar boven lopen dus...." zucht ik.

Ik sleur mijn tas mee, vier trappen op helemaal naar de bovenste etage. Docenten hebben het makkelijk, ze kunnen gewoon de lift nemen. Wij natuurlijk niet. Snel loop ik de toilet in en kijk even in de spiegel. Ik doe mijn haar nog een beetje beter en loop naar het lokaal. Ik zie dat iedereen al in de klas zit. Sanne van Asteren, Lola van Beek, Hannah van Straaten.... gewoon iedereen.

Ik kijk hoe laat het is en merk dan op dat we toch te laat zijn. De bel bevestigt mijn conclusie. "Zoë, we zijn te laat..." zeg ik zuchtend en kijk naar de rode dichte deur. Ik open de deur en loop naar binnen met Zoë. "Goedemorgen" zegt de docente die vriendelijk naar ons knikt en glimlacht. Ik ga ergens zitten op een plek die nog vrij is met Zoë. "Goed, ik
zal wel opnieuw beginnen met mijn introductie" zegt ze en knipoogt naar me, of ons. Dat kan ik niet zien. Ik kijk even naar Levi die grijnst. "Haha, wie zijn er weer is te laat?" zegt hij grijnzend.

Ik reageer er niet op, merk het eigenlijk haast niet op. Melanie's stem zorgt ervoor dat ik stop met staren. "Zoals de rest al heeft gehoord, ik ben dus Melanie van Dam, 23 jaar en geef als vak Nederlands. Tevens krijgen jullie dat vak ook van mij."Dit is mijn eerste jaar als docente op een middelbare school, dus hoop dat jullie je een beetje gedragen" zegt ze weer met een knipoog. "Ik heb er best zin in om les te geven dit jaar!" "We zullen vandaag nog niet iets serieus doen hoor, maak je geen zorgen" zegt ze rustig en vriendelijk.

"Zijn er nog vragen?" vraagt ze en kijkt de klas rond. Ik twijfel of ik wat zou vragen. Ik zie Laura haar hand opsteken. Ze knikt naar haar als teken dat ze haar vraag mag stellen. "Hebben we nog een introductiedag?" hoor ik Laura zeggen. "Ja zeker! Daar geef ik zo uitleg over." beantwoordt Mevrouw van Dam. "En je mag wel Melanie zeggen in plaats van mevrouw" zegt ze. "Ik ben nog niet oud" zegt ze een beetje lachend en kijkt verder de klas rond. Ik steek mijn hand op. Ze merkt het snel op en knikt naar me. "Eh.... bent u getrouwd?" zeg ik en kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Waarom moest ik dat nu weer vragen? "Nee Viola, ik ben niet verliefd, verloofd of getrouwd" zegt ze enigszins chagrijnig. Ik zucht.

"Ik wil ook korte gesprekken met jullie hebben, om jullie beter te leren kennen" zegt ze. Ze pakt de lijsten erbij en kijkt wie als eerste komt. "Sanne van Asteren mag als eerste, morgen na de introductiedag in lokaal 004." Sanne knikt en rolt met haar ogen. Al gauw zie ik haar weer lachen met haar vriendinnen Lola en Hannah. "Goed, dan mogen jullie nu je boeken pakken en daarna naar huis!" Ik sta op en pak mijn boeken.

Nu pas realiseer ik me dat ik vanochtend tegen haar aangelopen ben. Ik word weer een beetje rood. Ze kijkt naar me en ik kijk terug. "Gaat het?" vraagt ze aan me en legt een hand op mijn arm. Ik knik. "Ja het gaat wel." antwoord ik vluchtig en pak snel de stapel boeken en doe ze in mijn tas.

Ik pak mijn tas vast en verdwijn naar buiten. Ze blijft in mijn hoofd. Haar mooie blonde haar.... en lieve gezicht. Nee Viola, dit mag je niet denken! Snel probeer ik de beelden te wissen en probeer mijn focus te leggen op de introductie dag te denken, wat finaal mislukt. Het lukt me niet om haar uit mijn hoofd te zetten. Ik zie Zoë naar me toe lopen. "Wat is er, Viola?" vraagt ze. "Niks hoor, ik voel me gewoon niet zo lekker." lieg ik tegen haar en heb nog steeds de blosjes op mijn wangen staan. "Zullen we gaan?" zeg ik. Zoë knikt en we lopen samen naar beneden. Hoe ga ik dit jaar overleven met haar...? Ik haal diep adem en doe mijn fiets van het slot en fiets naar huis met Zoë aan mijn zijde.