Hayat onun için bir hiçti aynı insanlara hissettikleri gibi .İçindeki sesizlik bunu korku olarak aldıgıladığı için ona kendini ispatlamak için kalkişmıştı bu saçma düşünceye.Ne var ki kendinden de emindi bu saçma düşüncenin doğruluk payının bile ℅1 olmadığından.
Yavaş, sakin adımlarla çıkmıştı ormanından evet bu orman onundu kendisi yapmıştı , el emeği vardı her bir yerinde bu yüzdende kısa süreliğine de olsa ayrılmak istemiyordu.
"Merak etme yeşil(ormanına böyle seslenmeyi severdi ) geri döneceğim bu bir cevabı bilinen soruda olsa kanıtlamam lazım "dedi.
Ahh niye kendimi kanıtlama düşüncesini bu kadar kafaya taktım ki boşu boşuna yeşilimden ayrıldım neyse başladığım işi bitiririm bir karar verdik ve düştük bakim yola diye geçirdi içinden.
O sessizliğini severdi konuşurdu onla bir yakını gibi .Yoksa ne için ki bu kadar düşünsün ki. .Aslında o nedensiz bir şey yapmazdı her şey karşılıklıydı onun dünyasında ve tek bir sözü vardı dünyaya "hiç bir şeyi umursamayacaksın, yaptığın şeyleri kendin için yapacaksın yoksa dünya seni mahveder o etmesede kendi kendini sen mahvedersin "bu sözü aklının her bir köşesine kazımışti .Geldiğini yeni fark etti varacağı yere ;
"Neoly koleji "diye okudu yazıyı .Sanırım başlıyordu oyunu sadece 1 hafta kalacaktı burada sonra da gidecekti hiç bir şey olmamis gibi arkasına dahi bakmadan...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ALONE
Mystery / ThrillerDaha çok acı var hissediyordu bunu ama yapmasıda gerekiyordu yapması gerekileni...
