Dark desires

Hoofdstuk 10

Adelyna

Adelyna was er vrijwel zeker van dat Nymea niet meteen wat had geweten en dat ze er spijt van had. Anders had ze niet voortdurend die wanhopige blik in haar ogen gehad en had ze ook haar excuses niet aangeboden. Dat hoopte Adelyna, ten minste. Ze kon niet gebruiken dat Nymea de kant van de jongens koos. Ze mochten het ritueel met de amuletten niet uitvoeren.
Yoreys voorstel klonk haar op zich wel goed in de oren. Alles wende snel hier, met name omdat ze anders een straf riskeerde. Een paar taken van haar lijstje morgen was geen overbodige luxe. Het zou een zware dag zijn anders. Ze zette de knop in haar gedachten weer om. Niet nadenken, gewoon doen wat hij van haar verlangde. Wanneer ze morgen een paar taken minder had, zou ze blij zijn dat ze het had gedaan. Daarbij had het geen zin om te protesteren. 
Adelyna liep naar het voeteneinde van het bed toe en trok als eerste haar jurk uit. Die hing toch al bijna helemaal aan flarden. Ze haalde de vlecht los en schudde haar haren los rond haar hoofd. Een kleine, uitdagende grijns lag op haar gezicht toen ze zijn shirt over zijn hoofd trok, hem achterover op het bed duwde en over hem heen kroop tot ze op zijn middel kon zitten. Ze drukte een klein kusje op zijn lippen en daarna over zijn kaaklijn. Al snel waren echt alle gedachten uit haar hoofd verbannen en leek ze op de automatische piloot te staan. Ze ging even weer rechtop zitten en ontdeed haarzelf van haar bh. Ze pakte zijn polsen vast en drukte die boven zijn hoofd in het kussen, zodat hij niets met zijn handen kon doen. Opnieuw zoende ze hem.

James

James negeerde haar smeekbede volledig, hoorde het zelfs nauwelijks. Ze kwam er nog wel achter dat het geen zin had om te smeken, om er proberen er onderuit te komen. Hij was geen persoon die genade kende. Dat woord kwam niet voor in zijn woordenboek. 

Rustig wachtte hij af wat ze ging doen. Een grijns verscheen op zijn gezicht toen ze blijkbaar had gesloten maar gewoon te doen wat hij wilde. Hij legde zijn andere hand op haar andere heup en trok haar met haar lichaam tegen zich aan.
‘Niet zo bang, ik bijt niet,’ fluisterde hij grijnzend. Hij knipte in zijn vingers en vanuit het niets begon er een liedje te spelen, Come With Me Now van Kongos, een redelijk toepasselijk liedje op het moment.

Nymea

Of hij zou bijten, betwijfelde ze. Hij kon in iedergeval wel een manier bedenken haar pijn te doen. Toch trok ze zich niet terug toen hij haar lichaam tegen de zijne duwde. Met haar handen klauwde ze in zijn haar en met haar lichaam schuurde ze tegen de zijne. De gedachte dat hij misschien genade zou tonen als ze het goed deed, hield haar draaiende. Toch gaf het een raar gevoel. Was zij niet degene die een week geleden nog had gezegd dat ze liefde mistte? Dat ze iemands lichaam tegen de hare wilde en iemands lippen wilde voelen? Dat was precies wat ze nu aan het doen was. Alleen mistte de liefde. Nymea streek wat losse plukjes uit zijn gezicht tijdens het dansen en probeerde niet van zijn indringende blik af te wijken. Ze wilde niet verder gaan dan zijn gezicht met haar handen aanraken, maar ze vreesde het ergste. 

Yorey

Een grijns vormde zich vanzelf op zijn gezicht toen ze de jurk van haar schouders liet zakken. Langzaam schudde hij zijn hoofd. 'Waarom ben je zo mooi?' fluisterde hij, op hoorbare toon. Haar haar los stond wel veel beter, het maakte haar jonger en uitdagender. Yorey liet haar alles doen en ging gewillig op zijn rug liggen. Ze was licht, hij had er vrijwel geen last van toen ze op zijn middel plaats nam. Hij wilde haar aanraken, maar haar handen verboden dat door boven zijn hoofd tegen het bed te drukken. Dit maakte hem echter niet boos, gaf hem alleen maar een goed gevoel. Vol verlangen en passie zoende hij haar terug. Adelyna was geweldig, hij wilde geen ander. Ze begreep precies wat hij nodig had en wat hij wilde.