(lütfen okuyun okumadan geçeyim lütfEn FNAF'I SEVİYORSANIZ OKUYUN
Bakın büyük bir görev verdim oy atıp geçmeyin YANİ lütfen.)
Gabriel kalktı okul için hazırlandı odasından çıktı annesi yine babasıyla kavga ediyordu...
Sessizce masaya oturdu onları bekledi...
Fakat bu sefer son sözü annesi söyledi...
-Ayrılıyoruz!!!
Babası kapıyı çarparak evden çıktı.
Gabriel hemen ayla kaktı...
-Anne!!!
-ne?
-Bunu nasıl yaparsın?!!
-sen karışma Gabriel
-Hayır!!!gidip babamı çağrıcağım...
Annesi bu sözü üzerine sinirlenir ve ona tokat atar...
-hiç bir yere gitmiyorsun...
Gabriel şoka girmişti gözleri büyüdü yanağını tuttu Ve dışarı koştu...
-Gabriel!!!
Annesini dinlemedi koşarak okula yöneldi...yüzünü kapatarak sınıfa koştu...
Onu bu halde gören arkadaşları etrafına toplandı...
Jeremy:Gabriel iyimisin?
Suzie:ağlıyor musun?
Gabriel yere bakarak gözyaşlarını saklamaya çalışıyordu fakat anlamsızdı...
Fritz:ne oldu?
Gabriel konuşmaya çalıştı...fakat ağzı kilitlenmişti kafasını kaldırdı...
Jeremy onun yüzüne baktı ama birşey oldu anlam veremediği bir şekilde gözünden yaş akıyordu...
Suzie ona baktı...
Suzie:Jeremy?iyimisin?
Jeremy:bilmiyorum anlam vermediğim şekilde ağlıyorum...
O bunu derken Suzie'nin gözünden yaş akmaya başladı...
Suzie:ben neden ağlıyorum?
Gözünü silmeye çalıştı ama hala ağlıyordu...
Sırayla Fritz ve Michael'a da bulaştı...
Gabriel:sizde ağlamayın lütfen zaten içim acıyor kaldıramıyorum!!!
Fritz:istemiyorum ama.............
Gabriel sakinleşti yaşlarını sildi...
Gabriel:üzgünüm...
O ağlamayı kesince herkes kesti...
Suzie:bu garipti...
Fritz:evet...........
Gabriel:Eğer bu benim yüzümden olduysa özür dilerim...
Jeremy:Hayır bu mantıksız...yani neden senin yüzünden olsun ki?
Micheal:boşverin şimdi.......Gabriel sen iyimisin?
Gabriel:Evet,ailem yine kavga etti...
*Yere bakıyordu...*
Jeremy:belki akşam birlikte birşey yapabiliriz daha mutlu hissedersin...
Gabriel:Teşekkür ederim...
Micheal:birbirimiz için herşeyi yaparız...
*akşam*
Micheal:sanırım ben acıkmaya başladım
Gabriel:bende...
Suzie:Freddy Fazbear'ın Pizzası hemen şurda oraya gidebiliriz...
Jeremy:başka bir yere mi gitsek?
Gabriel:bence eğlenceli olur...
Fritz:o zaman hadi gidelim!!!
*bir saat sonra*
Gabriel: atlı karınca için büyüdük mü Ne?
Jeremy:eskiden bu kadar küçük görünmüyordu...
Suzie:bizde küçük olduğumuz içindi
Fritz:aslında bizim yaşınızda birilerinin buraya gelmesi tuhaf...
Micheal:bence pizza yemek için gelmek tuhaf değil...
Fritz etrafa bakındı
Kapısı kapalı olan mutfak depo gibi bir yer...
Ve korsan mağarası Fritz hep burda ne ya da kim olduğunu merak ederdi burayı bildi bileli arızalı tabelası ordaydı...
Fritz etrafa dalmışken Jeremy karanlıkta birini gördü Ve bir çocukla konuşuyordu yine o tavşandı bu!!!
Oraya koştu tavşanın gözleri ona çevrildi
Jeremy ürperdi diğerkileride oraya gelmişti ve herkes minik bir şok yaşadı...
-vaay bakın burda kimler varmış?
Gabriel:sen kimsin?
Oradaki çocuk ordan uzaklaştı...
Jeremy:bana birşey şişen sendin değil mi?
Adam Jeremy'e döndü...
-aferin kostümün arkasındakini tanıyabiliyorsun...
Kimse birşey demedi olucakları bekliyordu...
-bu sefer süprizi görmek istemez misiniz?
Gabriel:hayır teşekkürler biz gidelim...
Herkes ordan koşar adımlarla kaçmaya çalışıyordur ki...
Adam Jeremy'i yine aynı şekilde kolundan yakalar...
Jeremy bu sefer tüm gücüyle kurtulmaya çalışır fakat onu çok sıkı tutuyordur öne pençesiyle yüzünü tutar Jeremy ağzını açamıyordu kolların kıstırır artık Ne kadar uğraşsa da kıpırdayamıyordur.
Artık onu geldiği karanlığa doğru götürdü Ve ikisi birlikte korsan mağarasına girdiler...
Herkes şok olmuş bir biçimde onlara bakakalımıştır...
Micheal:Jeremy!!!!!
Herkes kendine gelip korsan mağarasına koşarlar fakat içinde kimse yoktur
Fritz'in gözü tilkiye takılır...
Fakat Jeremy'i bulmaları bulmaları gerekiyordu...
Gabriel:nereye gitmiş olabirler ki?!
Devam edecek...
Sonlara İnanma...
