Strangers. We doesn't even know each other.
We're schoolmates, But deym, I'm not even interested with him.
Girls do have a crush on him. But I don't find him attractive, Even on those puppies, I mean, His teammates.
But after a day it happened, Something fckin changed.
From strangers to mutual,
From single to complicated,
And from happy to sadness.
-------------------------
"Asan na ba yung mga yon?" I keep on texting my friends kung nasan na ba sila. Pumasok ako sa covered court ng school atsaka umupo sa lower box.
Ang ingay, Nagpa-practice kasi ng basketball yung mga players.
*riiiiing*
Sinagot ko agad,
"Asan na kayo?"
(Andito kami sa ground)
"Andito ko sa court. Punatahan niyo ko,Hintayin ko kayo."
(Sige sige.)
In-end call ko na atsaka pinasok ang cellphone sa bag ko.
Isasara ko palang yung zipper nang. .
*Blag*
Tngna!
"ARAY!" Napahawak ako sa noo ko. Tangina, Sakit a.
"Sorry!" lumapit sakin yung isang player at saka tinignan yung natamaan sa noo ko.
Dinilat ko yung mga mata ko. Fck this sht. Ang lapit ng mukha niya saken.
Nanlaki yung mata ko sabay urong ng ulo ko.
"Sorry." sabi ulit niya.
"Okay lang. Nakasakit ka na e." Maguilty naman siya kahit papa'no.
"Nice one dude. Nagselos si Shaira!" sabi nung isang teammate niya sabay tapik sa lalaking nakaluhod sa harapan ko.
"Nagselos siya?" tanong niya
"Oo, Nag walk-out habang ang sama ng tingin. This one's a good catch!"
Tumingin siya sakin sabay lahad ng kamay,
