My Tutor And I

Prouloge

Stacey Lauren PoV

Wallpaper

"Omyyyygush veh ang pogi naman netoooo"

"Saan mo to nakuha?"

"Boyfriend mo ba to?"

"Halaaaa pack!!!"

"Uhm..Nakita ko lang yan sa internet na cutan kase non kaya nag bukas nalang  ako ng facebook at nag scroll.Nang may bumugaw ng atensyon ko.Isang lalaki na kasing kaedadan ko lang  din siguro.Nakangiti s'ya na parang  bear.Ang kyeot n'ya  sa  picture na 'yon kaya sinave ko at  winallpaper.

"Ay sayang  naman"

"Taga saan kaya s'ya  no?"

"I don't know"naka-ngusong  angil ko.

"Tara na.Pasok na tayo"'pag-yaya ko.

Nakarating na nga kami sa school.And as usual may mga  nag bubulungan nanaman kesyo ba't nag-aaral pa ako e ang bobo ko naman.hehehe.Wala  naman akong kasalanan na maging  ganto.Bobo na kung bobo pero madami din naman akong Pangarap  katulad nila...

"Hay naku Lauren, 'wag mo silang  pakinggan inggit  lang sila kasi ikaw ang pinaka-mayaman sa school.dzuh!" si Rain bestfriend  ko since I was young.S'ya yung  nand'yan kapag kailangan ko ng  magulang  at kaibigan O Kapatid nand'yan  s'ya.I always wanted  to be her bestfriend.I don't know what  to if she left me.I don't know---

"Yep Tara  na!"nakangiting ani ko.

"Stacey Lauren Alexa Garcia" 'pag babasa ng president namin sa harapan."Pinapatawag ka ni Sir Niel"nakangising ani n'ya."As usual Stace bagsak ka nanaman!"

"Uh.Okay lang." Nakangiting ani ko.

After  3  minutes nakarating na 'ko sa office ni Sir Niel.Kinakabahan man ay  tinahak ko parin.At pumasok sa kanyang silid.'Pag ka bukas ko pa lang ay may bahid ng pang-hihinayang  sa kanyang mga mata.Gayunpama'y   ginawa ko padin ang  aking nakasanayan---ang ngumiti at mag  pag panggap.

"There you  are  Miss Garcia"

"Yes sir, ano po iyong kailangan n'yo?"nakangiting ani ko.

"I'm so sorry  to tell  you---again Miss Garcia.You  failed the  exam.All of subjects you  take.And kailangan  kong  maka-usap ang iyong parents tomorrow ."pati sa tono na kanyang boses ay nandon ang 'pag ka dismaya.

Lumabas na 'ko sa kanyang silid.Lahat  ay nadidismaya saakin.Dahil  ako'y  isa lamang na anak ng  mga Garcia.Ang  pinaka-mayaman.Sa iskwelahang Purley.Ako lamang  ay simple.At  hindi hinangad  ang ganitong buhay.Ako lamang ay  walang utak.Walang silbi.Tanga.Bobo.Kasalungat ng aking mga  magulang.Na kahit anong gawin ko ay hindi matutumbasan ang kagalingan.

Nilihis ko ang  daan at pumunta sa lugar....lugar kong  saan ang comfort zone ko.Lugar kong saan  pinupuntahan ko kapag may  mga  gantong sitwasyon na dapat lagpasan.Gusto ko mang umiyak.Gusto ko mang  mag-wala.Gusto ko mang manisi.Gustohin ko man.But,here... here I am , still smiling like an idiot.

___________________________________________
_____________________________________

And now uwian na namin.Kasabay ko si Rain.Gustohin ko mang ikwento sa kanya pero 'di ko ginawa.Dahil alam ko...At  katulad ko busy din ang  parents  n'ya.At madami din syang  probelama.

Mag kapitbahay lang  kami acctually.Limang bahay ang pagitan.Kaya isinasabay  ko nalang s'ya.

And after 7 or 8 minutes  at  nakarating na kami sa aming  kani-kanilang bahay.Nagulat nalang ako ng andun sila Mom and Dad.Lumapit  ako upang bumeso at mag mano.Nagulat ulit  ako ng may  tatlo silang  kasama.Isang babae  na kasing  edad nila Mom and Dad.At  dalawang lalaking ang isa'y kasing  edadan din.Ngunit  ang isa ay parang kasing kaedadan ko lang. Tumingin sakin ang  lalaking kasing kaedadan ko at nagulintang ng mapag-tanto.....kinalkal ko kaagad ang phone ko sa bag ko at  tinignan  muli ang nasa wallpaper at muling tumingin sa lalaki.

Namamalikmata lang ba ako?

-_________________________
©VB_kyeopta