[Zawgyi]
ညကအိပ္မက္ဆိုးေၾကာင့္မိုးလင္းထိတိုင္က်ေနာ္အိပ္မေပ်ာ္ေပ...မနက္ခင္းေရာင္နီဦးကိုျပတင္းေပါက္ကျမင္ရခ်ိန္သို႔ေရာက္လာပါၿပီ...က်ေနာ္ေဘးမွာအိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့Oh Sehunလည္းနိုးလာေလၿပီ..
"ခင္ဗ်ားတစ္ညလံုးအိပ္မေပ်ာ္ဘူးလား.."
"ဟုတ္တယ္...ငါညကျပန္အိပ္လို႔မရဘူး.."
"က်ေနာ္ကအရင္ကဆိုဒီအိမ္ကိုေစ့ေစ့ေတာင္ၾကည့္ရဲတာမဟုတ္ဘူးဗ်...အခုေတာင္ခင္ဗ်ားရွိေနလို႔.."
"မင္းကလည္းကြာ...ေယာက်္ားေလးျဖစ္ၿပီးဒီေလာက္ေၾကာက္ရလားကြ.."
"ေယာက်္ားေတာ့ေယာက္်ားေပါ့ဗ်..ဒါေပမယ့္..ေၾကာက္တာေပါ့.."
"ဟားဟားဟား...ဟုတ္ပါၿပီ...ဒါနဲ႔..မင္းပဲဒီေန႔ဆိုးလ္ကိုသြားမလို႔ဆို.."
"ဟုတ္တယ္...ဒီညေတာ့ဒီအိမ္မွာမေနရဲပါဘူးဗ်ာ..ခင္ဗ်ားေရာမေၾကာက္ဘူးလား.."
"ေၾကာက္စရာမွမဟုတ္ဘဲ..သူတို႔ကငါ့မိသားစုဝင္ေတြလိုျဖစ္ေနၿပီေလ.."
"ေဟာဗ်ာ...သရဲနဲ႔ေတာင္မိသားစုျဖစ္ခ်င္ေနေသးတယ္..အံ့ေရာ.."
"ကဲပါ...ျမန္ျမန္ေရခ်ိဳးေတာ့.."
"ဟုတ္ကဲ့.."
အတန္ၾကာမွာေတာ့..Oh Sehunရဲ႕ကားကေလးဟာၿခံထဲကေနတစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ထြက္ခြာသြားပါေတာ့သည္..က်ေနာ္လည္းၿခံထဲကိုပတ္ေလွ်ာက္ရင္းနွင့္အခ်ိန္ကိုတစ္ေ႐ြ႕ေ႐ြ႕ျဖတ္သန္းခဲ့ေတာ့သည္..ညေနေစာင္းကိုေရာက္လာခ်ိန္မွာေတာ့ၿခံေနာက္ဘက္ကဝက္သစ္ျခပင္ႀကီးေအာက္မွာရွိတဲ့Byunရဲ႕အရိုးစုေလးကိုၾကည့္ရင္းငိုင္ေနမိစဥ္...တစ္ေယာက္ေယာက္ကက်ေနာ့္ကိုေခ်ာင္းရိုက္လိုက္၏..က်ေနာ္လွည့္ၾကည့္မိေတာ့...ထိုသူကဦးေလးဟန္...သူ႔ေနာက္မွာေတာ့..သူ႔ရဲ႕လူယံုတပည့္မ်ား...လက္ထဲမွာေတာ့..ေပါက္တူးကိုယ္စီျဖင့္..
"ဦးေလးဟန္..."
"ေအး..ဟုတ္တယ္...မင္းကိုငါအခုခ်ိန္ထိအသက္ရွင္ခြင့္ေပးထားတာငါ့ရဲ႕တူအရင္းျဖစ္ေနလို႔..ဒါေပမယ့္..မင္းကအရင္တုန္းကလိုပဲေခါင္းေက်ာမာတုန္းပဲကိုး...ေနာက္တစ္ခါမင္းကိုငါထပ္သတ္ေပးရမွာလား..ေျပာစမ္း...မင္းကကိုယ္နဲ႔မဆိုင္ကိစၥကိုဘာလို႔ဒီေလာက္ဝင္ပါခ်င္ေနရတာလဲ...ဒီအေလာင္းကိုေတာင္မင္းကေတြ႕သြားၿပီဆိုမွေတာ့..မင္းကိုထပ္အရွင္ထားစရာအေၾကာင္းမရွိေတာ့ဘူး...ဒီေန႔ကမင္းရဲ႕ေသေန႔ပဲ..."
YOU ARE READING
Full Moon Night(completed)
Fanfiction[Zawgyi] ေကာင္းကင္မွာသာေနတဲ႔လမင္းျကီးေအာက္ကဘဝျခားေနတဲ့ကိုယ္တို႔၂ေယာက္ရဲ႕ဇာတ္လမ္းေလးတစ္ပုဒ္ [Unicode] ကောင်းကင်မှာသာနေတဲ့လမင်းကြီးအောက်ကဘဝခြားနေတဲ့ကိုယ်တို့၂ယောက်ရဲ့ဇာတ်လမ်းလေးတစ်ပုဒ်
