თავი 5
კაროჩე,
იყო და არა იყო რა, იყო ერთი მე, ნუ ჩემი სახელით რა.
ერთ დღეს ჩემთვის წყნარად ვიჯექი, ადამიანის სხეულებს ვხატავდი ;)
წითელი უხდება ისე რო იცოდეთ, ხოდა ამ სიწყნარეშიი მესმის რაღაცის ხმააა, კაროჩე ახლა რისი ხმაა ვფიქრობ, ტვინს ვიჭყლეტ და თურმე კარის კაკუნის ხმა ყოფილა. ჭირი იქა თუ ლხინი აქა ეგ არ ვიცი, მაგრამ მივედი კართან ხოდაა ვინ ხართქო და ჩვენო მპასუხობენ, მეთქი ჩვენ ვენ? და ჩვენო მეთქი რა ჩვენ შეჩემა ვანგა კიარა ვარ მეთქი.
მოკლედ რომ ვთქვა,
პოლიცია ყოფილა.
დამაპატიმრეს.
აღმოჩნდა,რომ გვამების სახლში შენახვა არა ლეგალურია.
ისე ჩემი სახლი არ იყო, მაგრამ ეგ მესამე ხარისხოვანია.
*****
როგორ ხართ თუთუნელებოოო
მოკლედ აქ ერთი ორი ბევრი სიტყვა ჩამიგდო mildimpala
ყველამ დააკომენტარეთ რამე რა,მაინტერწსწბს მართლა ვინ კითხულობს ;დ
