Zorunda

01

R:Yeter Miran yeter
M:asıl sana yeter reyyan!
Reyyan ve miran herzamanki gibi kavga ediyorlardı. Zorla evlenmişlerdi ve birbirlerine zıtlardı onlar. Reyyan neşe dolu sevecen bir insandı. Miran ise sert kaba ve en kötüsü bir psikopattı. Sinirlenince gözü dönüyor, herşeyi yıkıp döküyordu.
R:keşke seninle evlenmekte zorunda kalmasaydım pislik şey psikopatsın sen seni hastaneye kapatmaları lazım!
Miran bunu duyunca bir kaşı çatıldı. Ve reyyana tüm gücüyle bir tokat attı. Reyyan yanağını tuttu. Ve ovuşturdu lavaboya gitti ve kendini kilitledi. İlk defa tokat atmıştı. Delicesine ağlıyor ve birkere daha dedesinden nefret etmişti ve tabi mirandan. Miran bağırıyor ve kapıyı açmaya çalışıyordu. Ama ne fayda reyyan onu duymuyordu bile. Kapının önünden çekildi ve çamaşır makinesinin önüne yasladı belini. Ne yapacak ne edecek bir yolunu bulup kaçacaktı bu evden ve ardından kızları gülün ağlama sesi. Kızları gül evlatlıktı yani miranın kızı. Reyyan gülün ağlama sesini duyunca hemen kapıyı açtı ve merdivenlerde ağlayan gülün yanına gitti. Miran onu sakinleştirmeye çalışıyordu ve kızını doyasıya öpüyordu Miran iyi bir eş ve iyi bir insan değildi ama Çok iyi bir babaydı. Reyyan gülü öptü ve gül
-Yine mi kavga
Reyyan atıldı ve hayır kızım biz babanla kavga etmedik konuştuk sadece.
Ardından miran ve evet meleğim biz annenle konuşuyorduk seni uyandırdık özür dileriz
Ve gül annemi öpersen inanırım dedi. Reyyan ve Miran şaşırmıştı. Mecburen yapacaklardı. Miran sırıtıyordu. Ve gül indi kucağından babasının. Miran.
✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻✍🏻
2 gün geçmişti o günün üzerinden miran iş adamıydı ve şirketteydi bu yüzden.
Reyyan bavulunu toplamış ve kaçacaktı hernekadar utansada hala o tokadı unutamamıştı. Ama evin heryerinde koruma vardı sırf reyyan dışarı çıkmasın diye. Gül sordu;anne nereye gidiyoruz dedi ve Reyyan; gezmeye gidiyoruz birtanem dedi ve gül; bavul var anne dedi ve reyyan; boşver bebeğim dedi ve gülün elini tuttu. Ve...