"Bekle bekle, şimdi cidden öyle mi oldu?" dedi ve kendini tutamayıp güldü.
"Evet ya, keşke burada olsaydın. Sen de görürdün o anı birlikte gülerdik." dedim.
"Bir dahakine orada olmaya çalışacağım.." diye mırıldandı. "Bu arada," dedi bastırılmış bir heyecanla.
"Evet?"
"Seni seviyorum Lev."
"Ben de seni sevi-"
"Ve, bu sevgim arkadaşça değil." dedi bir çırpıda.
Sessiz kaldım, o da sessiz kaldı. Ne diyebilirdim ki? Bir süre daha sessiz kaldıktan sonra tekrar konuştu Ella.
"Ve bence sen de beni sevmelisin." dedi, ardından da güldü. Ortamı yumuşatmaya çalışıyordu.
"Neden ki?" dedim hafif alayla.
"Çünkü kimse senin ruhunu benim gördüğüm gibi göremiyor, değerlim."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
רויט אָרכידייע |
Non-Fictionmeat-eating orchids forgive no one just yet, cut myself on angel hair and baby's breath. צו מיין טייַער