Yorgun kadın bilinmez ne çektiğini nelerle uğraştığını kimse. Ama o bitek sevdiği adamı istedi olmadı tamam dedi o adam için yataklara düştü hasta oldu ondan gelene can kurban dedi sevdiği adamın düğününe gitti şükürler olsun yüzü gülüyor dedi sevdiği adamın çocuğununa onun adını verdiler bahtı benzemesin dedi hastalığı ilerledi olsun sonumu o yazdı dedi ölüm döşeğinde seviyorum diyerek gözlerini kapadı. Ve sevdiği ama onun mezarına hiç gitmedi hatta o kadını hiç tanımadı çünkü o kadını hiç görmedi konuşmadı. Sadece uzaktan uzağa gördüğü bi adama aşık oldu adamın haberi olmadan ölümüne sevdi onu kadın onun bilmeden hazırladığı sona bile onu sevdiğini söyleyerek gitti ama adam bilmedi. Adam bilmeden kalbine sapladıgı bıçağı cevirircesine kadının ismini kızına koydu. Adam bilmeden neller yaptı bi bilse belkide ölülüsune aşık olurdu adam kadının. Ama bilmedi
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GİTTME
Genç KurguVedalarî sevmez bizim ülkemiz kim severdi ki sevdiğin insanla vedalaşırsın sevdigini bırakmak istemez ki insan kim sever ben sevmem gittiğinde yanlızsındır ve yalnızlığı sevmez hayat unutulmayı sevmez insan buda yanlışlığın olsun okur.