Onu ilk gördüğümde kocaman pencerenin karşısında kulağında kulaklıkla telefona birşeyler yazıyordu.
Küçük elleri çok hoş ve güzel gözüküyordu. Ellerimin arasında kaybolduğunu düşündüğümde yüzüm de minik bir tebessüm oluştuğunu hissetmiştim.
Dikkat çekmemek için arkamdaki koltuğa oturdum ve arada onu izliyordum. İki yandan yaptığı topuzlar onu oldukça şirin yapmıştı. Pembe bir tişört, üstünde ondan fazlaca büyük ceketi ve kısa bir şort giymiş gibi gözüküyordu.
Kafamı ona bakmak için kaldırdığımda yoktu. Endişelenmiştim. Ama bir şeyi fark ettiğim de endişem uçup gitmişti. Odanın içi bomboştu ve onun buraya taşındığını düşünüyordum.
Hemen kalkıp anahtarımı ve telefonumu alıp evden çıktım. O evin altında hoş bir teyze oturuyordu. Teyzeye ismini ve neden geldiğini sorduğumda gülmüştü.
'İsmi Dahyun, Kim Dahyun. Buraya taşındı çünkü hem tek kalmak için hem de lisesi için' 'Peki telefon numarası var mı?' diye çekingence sorduğumda tekrar gülüp telefon numarasını vermişti.
Teyzeye sıkıca sarılıp koşarak eve gittim. O kadar çok mutluyum ki. Diğerleri eve geldiğinde onlara anlatacaktım. Belki biraz beni kınayabilirler di ama umurumda değildi. Hayatımda ısmini öğrendiğim için delilercesine mutlu olmuştum.
Beni yine de destekleyeceklerini biliyordum. Onu 'MyBunny' diye kaydettim. Artık benim olacaktı. Hiçkimsenin değil...
Eveeeett. Yine ben ve yine güzel bir kitap😂 Sizi seviyorum. Siz de beni sevin💕
Stray Kids'i de sevin. Onlar ponçik birşeyler. Ve Twice'ın bebeği cşirfö
StrayTwice ile kalın bebeklerim🌸🌼
