Жонгүг: Бурхан минь Ким ХиСан чи яаж ийм хөөрхөн байж чаддаг байнаа (инээх)
Би: Жон Жонгүг битгий сэдэв өөрчлөөд бай тэр охин чинь хэн юм.
Жонгүг: Хайраа би хэлээд байна шдээ тэр бол зүгээр багын найз надад чамаас өөр хүн байхгүй гэдгийн чи сайн мэднэ биздээ.
Би: Тэгсэн ч гэсэн нээх сүртэй тэвэрч аваад үнсхээр хэн ч гэсэн уурладаг юм байгаа биздээ.
Жонгүг: Тийм л дээ гэхдээ чи хардхаараа үнхээр эгдүүтэй харагдаж байна дандаа хардуулж байдаг ч юмуу (хөхрөх)
Би: Хөөе чи үхэхийг хүсээ юу тэр чинь олон охидуудтай уулзах шалтаг шиг сонсогдож байна. (Уурлах)
Жонгүг: За яалаа гэждээ чамайгаа ийм хөөрхөн царайлаад хайр хүргээд байхад би яах гэж өөр охинтой уулзах юм. Надад чи байхад л болно чи л биш бол дэлхий дээрх хамгийн хөөрхөн охин байсан ч би зөвшөөрөхгүй.
Чиний хэлдэг үгс намайг догдолуулж улам илүү өөртөө дурлуулж байсан ч бүх үгс чинь үнэн байгаагүй нь харамсалтай юм ''Чамаас өөр хүн хэрэггүй'' гэдэг байсан чамд одоо надаас хэрэггүй хүн байхгүй бололтой.
YOU ARE READING
Sorrow
Short StoryХайр гэдэг зүйл заавал харуусалыг дагуулдаг гэж үү? Сэтгэлийн шанлалгүй тайван нэг нэгнээ хайрлаж болохгүй гэж үү?