Deseree'S POV
Waah! Sa wakas! Makakabalik na rin ako ng Pilipinas! Di ko kakayaning magtagal sa Japan. Nosebleed linggwahe nila. Buti 1 week lang ako dun. Nagbakasyon lang. Sinama ako ni tita, eh.
"Hontou?? Uso~! Shinjirarenai... Kare wa doshite ikatte imasuka??", psh. Ayoko talaga nakakarinig ng ibang linggwahe. Hindi ko maintindihan. Nakakairita~!
May lumapit na flight stewardess sa amin at kinausap yun maingay kong katabi.
"Um, sir.. Please switch off your phone. The plane is about to depart."
Napatingin yun lalaking katabi ko sa flight stewardess tapos in-off yun phone niya then nilagay sa pocket. Hmph! He looks suplado.
He looked at me. Lagot, napansin niya yatang nakatingin ako sa kanya kanina pa~
"Chotto! Anata wa kiite iru?!", he said madly.
Hala..? Ansabe~??
"Huh?? What are you saying, weirdo.", tinaasan ko nga ng kilay.
"Psh. Fujin no bakarashii...", sabay roll eyes nya.
Aba~ Sinusubukan niya yata ako. Pwes, makikita niya.
"Alam mo, ang gwapo mo sana. Kaso, ang sungit sungit mo! Tch. Bet pa naman sana kita.", biro ko. Ang sarap mangtrip ng mga di nakakaintindi sa'yo, haha!
He look puzzled. Haha! Hindi niya ako naintindihan~
***
Atlast! I'm here in the Philippines!! Good to be back.
Napansin ko yung katabi ko kanina, sumakay sa isang limousine. Wow, mayaman. Kaya pala ganun ang ugali. Hmm.. He's on a vacation here siguro. Ma-nosebleed ka rin sana.
Wait?? Kilala niyo na ba ako?? Hindi pa?? Eh, heehee... I forgot to introduce myself~ By the way, I'm Deseree Jade Lyn Padilla. I'm in 3rd year high school. My parents are in States. I live alone in a condo. Speaking of condo, nandito na ako sa condo ko~
I was already in the elevator at pasara na sana kaso may taong pumigil sa pagsara nito... Pumasok na sa elevator at nagsara na ito.
