Ep (1)

76.7K 2.7K 20
                                    

Zawgyi....
.
.
ဇတ္ပိုးဆီမွနာက်င္မႈႏွင့္အတူ....အသိစိတ္ကအနည္းငယ္လြန္႔လူးလာကာ....မ်က္လံုးအစံုကို..အႏိုင္ႏိုင္ဖြင့္လိုက္ေတာ့.....

ဝါက်င့္က်င့္....နီယြန္မီးလံုးေလးက...လႈပ္လီလႈပ္လဲ့ ႀကိဳဆိုလ်က္...
အခန္းတစ္ခုလံုး..ပစၥည္းအစုတ္မ်ားျဖင့္႐ႈပ္ပြေနကာ...ေအာက္သိုးသိုး..အနံ႔တစ္ခ်ိဳ႕ကလဲ...
ေအာ္ဂလီဆန္စြာ..ပင္...

ယခုမွ..မိမိအျဖစ္ကိုျပန္လည္သံုသပ္မိသည္...
ေသးငယ္ေသာ..သစ္သားကုတင္တစ္ခုေပၚမွာ႐ွိေနၿပီး...ေျခေထာက္နဲ႔လက္တို႔ကို...ႏိုင္လြန္ႀကိဳးျဖင့္တင္းက်ပ္စြာ...တုပ္ေႏွာင္ခံထားရေသးသည္....

"ငါ...ဘယ္ေရာက္ေနတာလဲ...."

လွဲေနရာမွ...ခက္ခက္ခဲခဲ..ျဖင့္မနည္းထလိုက္ေတာ့..လူက..ထိုင္ရက္အေနအထားသို႔...
က်န္ရစ္ခ့ဲေသာ...Memmory..အခ်ိဳ႕ကိုျပန္လည္ဆြဲေခၚေနစဥ္....

သံေခ်းကိုက္ေနသျဖင့္..က်ီ..ခနဲျမည္သံေပး၍
ပြင့္လာေသာ...တံခါးခ်ပ္....
အျပင္မွ..အလင္းေရာင္တို႔က..စူးစိုက္ဝင္ေရာက္
လာေသာေၾကာင့္...တံခါးဝတြင္ရပ္ေနေသာ...
လူတစ္ေယာက္ပံုစံက..ထင္ထင္႐ွား႐ွားေပၚလာ
သည္.....

မ်က္ႏွာက..ေမွာင္ရိပ္ကြယ္ေနတာမို႔မည္သူမည္ဝါ..မသိရေသး...မိမိကို..ယခုလိုဖမ္းခ်ဳပ္ထား
သူသည္...မည္သူနည္း....?????
ထို႔ေနာက္...တျဖည္းျဖည္း..႐ုပ္လံုးေပၚလာေသာ..ထိုလူသား..မ်က္ႏွာ...

ႏႈတ္မွ..နာမ္စားတစ္ခုက..မယံုၾကည္ႏိုင္စြာျဖင့္
ခုန္ထြက္သြားသည္....

"ရိ...ေပၚ...."

ထိုလူသားက...မိမိနားတစ္လွမ္းခ်င္းေလ်ွာက္
လာကာ...ကုတင္စြန္းတြင္ဝင္ထိုင္လိုက္ရင္း...
အတင္းေပြ႔ဖက္ေတာ့သည္....

"ဘာလုပ္တာလဲ...ရိေပၚ...လႊတ္စမ္း...
ရိေပၚ...မင္း..မင္း..."

ေဒါသတို႔က...အစိုးမရေတာ့...
႐ုန္းကန္၍လည္းမရတာမို႔...စိတ္အေျခအေနက
ယခင္ကထက္..ပိုမိုခက္ထန္လာကာ......
မိမိ..ရဲ႕..သြားထက္ထက္တို႔ျဖင့္...လက္ေမာင္းနဲ႔
ပုခံုးသားတို႔ကို..အားပါပါနဲ႔ကိုက္ခ်လိုက္ေတာ့
သည္....

ဆတ္ခနဲ..တုန္သြားတာမို႔..လႊတ္ေပးမည္ထင္ေသာ္လည္းလက္ေတြ႔တြင္ေတာ့....ပိုမိုတင္းက်ပ္
လာကာ..လူကအသက္႐ွဴပင္မဝေတာ့....

မြတ်နိုးခွင့်လေး [Completed]Where stories live. Discover now