Nouveau Départ [TaeKook]

8- Çiçekleri Gönderen Ben Değilim, Jeon.

Merhabalaar.
Uzun bir aradan sonra Nouveau Départ geri geldii!!:)
Bu bölümden itibaren kaos birazcık da olsa başlayacak, bilginiz olsun.
Hadi başlayalım.
İyi okumalar, sonsuz kalp*
____

yazarınızdan sizlere ;
arada ne kadar mesafe olursa olsun, ister sokak, ister mahalle, ister şehir hiç farketmez sevmekten çekinmeyin, sevmekten yorulmayın. eğer ki siz onun isteği ile büyürseniz, elbet bir gün görüşürsünüz.." {q}
____

-Jeongguk-
Taehyung hayatıma dahil olmadan önce, sanki bir çıkmaza düşmüştüm ve çıkamıyordum. Ama o hayatıma -yeniden- girdiğinden beri her şey düzelmeye başlamış, en başta mutlu olmaya başlamıştım. Onunla zamanın nasıl geçtiğini bile bilmiyordum.

Gelen bildirimle bir anda kalbim hızlanmış, gözlerim kocaman açılmıştı. Ne yapacağımı şaşırmıştım. Taehyung'a söylemelimiydim? Yoksa gizlemelimiydim, hiç bir fikrim yoktu. Bir anda telefon ellerimin arasında kayıp gitmişti.

Yere düşen telefonun sesi yüzünden Taehyung başını dizimden kaldırmış, bana bakmıştı.

"Bebeğim bir sorun mu var?" demişti.

Kendimi kısa süre içinde toparlamış, "Ah hayır bir anda elimden düştü" demiştim. Ardından telefonun ekranını kapatıp cebime koydum.

O güzel gülüşünü bana sunmuş, peki dercesine başını sallamıştı.

Sahil'den ayrılırken yine el ele tutuşmuş, yürüyorduk.
Bugün Yoongi ve Jimin onlarda kalacak, biz ise benim kendi evimde kalacaktık.

Karanlık sokakta tek başımıza yürürken, bir anda elimden destek alıp beni kendine çekmiş ve dudağıma yapışmıştı-

O kadar güzel öpüyorduki, o kadar güzel seviyordu ki beni bazen sevgimin yetersiz olduğunu düşünüyordum. Çok seviyordum. Onu herşeyden, herkesten çok seviyordum.
En sevdiğim ise kalbiydi, kalbimdi. Benim kalbim oydu. O yaşarsa yaşardım, o ölürse ölürdüm. Sevgime kimse engel olamazdı. Bize hiç bir şey engel olamazdı.

Arada ne kadar mesafe olursa olsun, ben onu sonsuza kadar sevmeye devam edecektim,,'

-ellerim anında boynuna çıkmış, dudaklarını öpmeye başlamıştım. Dudaklarının tadı gerçekten çok güzeldi. Sanki en sevdiğim meyveyi ısırıyormuşum gibi. Alt dudağımı yavaşça emerken bir anda ısırmıştı. Ağzımdan güçlü bir inleme çıkmıştı. Eli bir anda kalçama inmiş okşamıştı.

Yavaşça dudaklarından çekilmiş, "Mmh evemi gitsek artık" demiştim. "Hmm olur" demişti. Tekrar elini tutmuş yürümeye başlamıştık.-

-Kapının önüne geldiğimizde anahtarı almak için elimi cebime atmıştım. Ancak anahtar yoktu. Diğer cebime bakmıştım ama ordada yoktu.

"Bi kapıda kalmadığımız kalmıştı" demişti Taehyung.
Cidden şuan kapıda kalmıştık. Saat gece 1'e geliyordu ve gireceğimiz bir ev yoktu. Aslında vardı ama anahtar yoktu.

"Sanırım çimenlerde yatarken düştü" dedim. Ardından adımlarım odamın penceresinin altına gitti.

"İŞTE BU" diye bağırmıştım. Taehyung ne olduğunu anlamadan yanıma gelmişti. Penceremin camı açıktı. Merdivenle çıkabilirdik.

"Burda bekle girişte merdiven görmüştüm onu getireceğim" demişti Taehyung. Tamam dercesine başımı salladım. Ardından gitmişti. Bense duvardaki çıkıntılara göz gezdirdim.

Evimiz 2 katlıydı. Eni dar, boyu uzun bir evdi. Taehyung'u beklemeden duvardaki çıkıntılardan destek alarak çıkmaya başlamıştım. İlk başta zorlanmamıştım, ama sonra bir anda elim kaymıştı. Tam düşecekken elimi diğer çıkıntıya
koymuştum. Ayağımı basıp pencereden girecekken aşağıdan Taehyung'un sesini duymuştum. Ona bakmak için başımı aşağı çevirmiştim.