GÜZEL KABULLENDİK

GÜNAYDIN...

Yaşamak ,nefes alabilmek için veya birçok şey için , kalkmak istemediğin her sabaha çaresizce günaydın diyeceksin .Bir gün gelecek uyanmak istemediğin sabahlar güneşin bir daha doğamayışına şahit olucak.

her zaman yaptığım gibi uyanır uyanmaz elime bir kalem ve kağıt aldım ,gördüğüm hissettiğim her şeyi satırlara döktüm ,bazı satırlar buna hazır olmadığını söyledi ama ben yazmaya devam ettim çünkü bir rüya gördüm , masallarda olmayan mutlu sonu gördüm.Yatağımın altında bulduğum kağıt parçasına  yazmaya başladım unutmamak için  . O an kalkmak istemedim o an bedenim bile ruhuma eşlik etmek istedi ,ama kalkmak zorundayım çünkü yine bugün güneş benim için doğmadı .

Elimde sıcak ,şekersiz acı bir kahve camın kenarında oturup yolda yürümeye çalışan insanları izliyorum, ya da o an adım atamadığım sokaklar canlanıyor gözümde bilemiyorum sabahki kafayla hareket etmem bile mucize benim için  . her zaman ki gibi camın kenarında olan eskimiş masama atıştırmalık bir şeyler koydum ,ama nedense dokunamadım canım yemek istemedi,elim bile yerinden oynamadı . hazırlanmak için odama doğru yol aldım ,biraz yorgun gibi hissediyorum ama hava çok güzel yani yüzümde tebessüm açtıracak derecede güzel,bana bakıyor  dışarıya gel diye göz kırpıyor  .Buna boyun eğiyorum kalem ve kağıtlarımı yanıma alıp kapıya doğru ilerledim. Bir an zamanın durduğunu hissettim çünkü çok uzun zaman oldu bu kapının karşısında durmayalı .kapıya doğru yöneldim ve  bir adım attım  etrafıma baktım uzun zaman olmuştu gökyüzüyle bakışmayalı  ,mevsimlerin bile değiştiğini fark edememişim zamanın benden aldıklarına kafa yorarken .Etrafta ne tuhaf insanlar varmış bana amaçsız gözlerle bakıyor ve süzüyorlar aldırış etmem için hiç bir neden yok bu yüzden yoluma devam ettim kaldırımlardan basamak basamak atlayarak ... gerçeği demirlere tutunarak yürümeye çalışıyordum  zaten yürümek benim için zor gelmeye başlamıştı , eskiden yürümeyi seven benken şimdi yürüyemez oluyorum yürüdüğüm yollarda bu yüzden yürümeye devam ettmek zorunda kaldım . yürürken güzel bir dükkanın parlayan camında yansımamı gördüm ,üzerime  beyaz küçük kar parçacıkları eşlik ediyordu ve üstümde sadece bir kazak ,pantolon ve ayakkabı vardı saçım zaten darmadağın ama o an  parlayan camdaki yansımama bakınca güzel hissettim .bana eşlik eden karlar beni üşütmesine rağmen hiç gitmemesini diledim .

Bazen karanlık ,aydınlığın olur 

ayrılığın ,yalnızlığın olurken de 

kahkahaların, geceye bastırılan çığlıkların olur,

işte bazen bazı zamanlar gelir ki  bazenlere sıkışıp kalır.

                                                                                                                                                                        güneşi sev ...