მეშვიდე თავი

49 5 0
                                    

ელისის P.o.v

დღეს გვიან გამეღვიძა, შუადღის 3 საათი იყო, კიარადა 4 ხდებოდა. ტელეფონი ავიღე, ლეას ნარეკები დამხვდა რათქმაუნდა. ლეას გადავურეკე.

- გოგო სად ხარ აქამდე? გამისკდა გული? მოკვდი უკვეეე.
ყვიროდა ლეა..
- კარგი დაწყნარდი. ეხლა გავიღვიძე.
(მე)
- აა კარგიი. გუშინ იცი რა მოხდა?😶
(ლეა)
- არა საიდან უნდა ვიცოდე
(მე)
- რადააა ნაითმა მომაცილა სახლდამდე, მაგრამ წვიმამ მოგვისწრო და ჩემს ეზოში გადახურული რომაა მანდ დავსხედით. წვიმაში ისე საყვარლად მივრბოდითთ.....
(ლეა)
- მოიცა იმედია არ მოგწონსსს.
(მე)
- არა, არა დაწყნარდი. უბრალოდ კარგად გავერთე
(ლეა)
- ჰოო მე კიდე გუშინ გული წამივიდა და ლიმ თავის სახლში წამიყვანა. ისეთი საყვარელი იყო. გონს რომ მოვედი, როგორ გაუხარდა ნეტა გენახა.
(მე)
- ჰოო ისე შენ ხო არ მოგწონს ლიი?
(ლეა)
- არა გოგო რას ამბობ.
(მე)
- კარგი, კარგი უნდა წავიდე. ჩემები სოფელში არიან წასულები და მე სახლი მაქვს მისალაგებელი. შეგეხმიანებიიი.
გამითიშა ლეამ.

აუუუ რა მოწყენილობაა. სასეირნოდ წავალ. ავდექი სააბაზანოში შევედი სახე დავიბანე, თმები მაღლა ავიწიე და ტანსაცმელი ჩავიცვი.
სახლში არავინ იყო, დედას მივწერე რომ გარეთ უნდა გავსულიყავი. გარეთ გავედი, უჰჰ ძალიან ცხელააა. უცებ ყროყინის ხმა შემომესმა. უჰჰ რა ნაცნობი ხმაა. იმედია თეჯუნი არ იქნება სადმე :დდ. პარკში ის ვაჟბატონები ისხდნენ. ჩემდასაბედნიეროდ თეჯუნი იქ არ ბრძანებოდა. ლიიმ როცა დამინახა, ჩემსკენ წამოვიდა და ბიჭებს უთხრა რომ მალე მივიდოდა მათთან. მე ცოტათი ავღელდი..
- ელისს დამელოდეეე.
მიყვიროდა ლი.
მე გავჩერდი და უკან ნელა შევბრუნდი.
- აბა როგორ ხარ?
გამიღიმა ლიმ და კეფა უხერხულად მოიქექა.
- ამმ კარგად ვარ. გმადლობ გუშინდელისთვისს. შენ რომ არა...
ვთქვი ღიმილით.
- ელისს არაფერია სამადლობელი.
ისევ იღიმოდა ლიი.
- ჰომ მაგრამ ვალში არ დაგრჩები.
ვუთხარი ლიის.
- ოო კარგი რა ელისს
(ლიი)
- რითი გადაგიხადო მადლობაა
(მე)
- კარგი თუ ასეა პიცაზე დამპატიჟე
დაიკრიჭა ლიი. არ მეგონა ამას თუ მეტყოდა, მაგრამ უარს ვერ ვეტყოდი..
- კარგიი არაა პრობლემა.
გავუღიმე ლისს.
- აბა როდის დამპატიჟებ?
(ლიი)
- რავიცი როცა გინდა. თუ გინდა დღეს იყოს. 7ზე გამომიარე და წავიდეთ სადმე კაფეში.
(მე)
- კარგიიი, მაგრამ შენი სახლი არ ვიცი სად არის.
(ლი)
- მაშინ ამ პარკში შევხვდეთ. გაწყობს?
(მე)
- ხოო მაწყობსს.
გამიღიმა ლიიმ.
- ხოდა აბა შეხვედრამეე.
გავიღიმე და გზა განვაგრძე
- კარგი აბაა კარგად.
გამომძახა ლიიმ.
ცოტათი ვღელავ. ჯობია ლეასთან მივიდე და რამეს მირჩევს.
ლეასთან მივედი.
- ვაა როგორ ხარ ქალბატონო??
შემომეგება ლეა.
- რავი შენ?
(მე)
- რავი კარგად ვარ.
(ლეა)
- ჰოო. არ შემომიშვებ?
(მე)
- უი ხოო შემოდი.
(ლეა)
- რაღაც უნდა გითხრა
ვთქვი და მდივანზე ჩამოვჯექი.
- გისმენნ
გვერძე მომიჯდა ლეა.
- დღეს ლისთან ერთად კაფეში მივდივარ
(მე)
- მოიცააა რააა? რა თქვი? რაღაც ვერ გავიგე? ანუ პაემანზე მიდიხარ?
წამოხტა ლეა.
- არა, არაა. დღეს ჩავაცივდი ლიის, რით გადაგიხადო მადლობა მეთქი და მითხრა პიცაზე დამპატიჟეო.
ავუხსენი ლეას.
- აააა გასაგებიაა. ძალიან კარგიი.
(ლეა)
- 😁😆😇😚
- აბა რომელ საათზე უნდა შევხდეთ?
მკითხა ლეამ.
- 7ზე, აქვე ახლოს რომ პარკია მანდ. (მე)
- აუ კაიაა. რა უნდა ჩაიცვა იცი???
მკითხა ლეამ.
- აუ არ ვიციიი. აუ წამო ვიშოპინგოთ რაა. 
(მე)
- აუ მაგრად მეზარება, მაგრამ არაუშავს. გავეზმადები და წავიდეთ.
მითხრა ლეამ და თავის ოთახში ავიდა. ხუთ წუთში მზად იყო. მე და ლეა საშოპინგოთ წავედით. ბევრი რამე ვიყიდეთ. ჩემ გამო წავედით საშოპინგოთ, მაგრამ ლეამ უფრო მეტი რამ იყიდაა 😂
6 საათისთვის სახლში ვიყავით.
- ჯანდაბა ლეააა არ დამაგვიანესს
(მე)
- არ ინერვიულოო
(ლეა)
7ის ნახევრისთვის მზად ვიყავი.

I have a crush on you🖤💛Where stories live. Discover now