UNO//
~~
“Kidlat, mahirap ba talagang magmove-on?”
“Tengene this naman oh. Ba’t ba andami mong tanong Kulog? At yang tanong na ‘yan, ika-ilan mo na?”
“Uhmm. Ika-20 siguro. Ngayong week. Hihi!”
MOVE-ON. Ano yun? Makalimot sa nakaraan para hindi na masaktan? Langya. Pa’no nga kung ayaw ko na ngang masaktan pero hinding hindi ko siya kayang kalimutan? Hindi ko kaya at ayaw ko. Ang gusto ko lang naman ay malaman ang mga rason niya eh. Pero ano? Iniwan niya ako. Sa anong dahilan? Hindi ko rin alam.
“ Heart Kaitleen Takishima. Tsk.”
“Ano Zairah Soneth Sanchez? At may pa-tsk ka pang nalalaman?”
Siya si Zairah. She’s the best. Ewan ko ba. Kung siguro wala din siya sa panahon ngayon, hindi ko na gugustuhing mabuhay. Kung hindi siya bumalik gaya ng ginawa ni..
Aish. Kung hindi siya binalik sa akin ni Lord, baka nawalan na ako ng pag-asa. Bestfriends by blood nga siguro. Since Mom died, she stood as my Mom na. Dad nga rin eh. Bakit? Si Dad kasi tumalon sa bakod, sa kapitbahay natulog. Hindi, hindi niya lang talaga feel magkaroon ng Anak gaya ko. HAHA. Fail ano? IKR.
“Okay lang ba talaga sa’yo dito? Baka kasi lalo kang mahira-”
“Pag nga kasi nagmamahal, handa ka dapat masaktan –mahirapan!” Masigla kong sagot sa kanya at hinila na siya papunta sa Office para mag-enroll. Sa makalawa, magsisimula na ang klase. Parehas kami ng kinuhang course ni Zairah: Architecture. Mahal na mahal namin ang mommy namin. Unfortunately, they died together, what I want? Revenge!
Napatigil naman ako sa sinabi ng bestfriend ko. “Pag nagmamahal, natural na masaktan. Oo. Pero kasi Art, paulit-ulit. Unlimited kang masasaktan kung hindi mo siya magawang pakawalan. Basic Relationship. Wag kang magpakatanga sa taong tanga.”
Ba’t ba kasi am-powerful ng words nitong si Zai. Kahit NBSB, tagos eh. Pero sa lakas ng salita niya, ganon din kamanhid yung puso ko. “Ano ba Zai, 5 days palang naman ang nakalipas ah. Malay mo nadelay lang yung flight o kaya may inaasikaso pa siya.”
“Not my fault kung sa bandang huli, magsisi ka. Just giving you my opinion.” Sabi niya habang nagf-fill up ng form.
Natapos naming ifill yung form. We decided to go to the Mall for shopping. 5 days na rin lang kasi, start na ng klase. Haggard na ulit, Mag rerelax na muna.
Nakarating kami sa Mall sa loob ng 5 minutes. Gamit namin yung kotse namin. Oo, namin. Long story. Dahil yun sa last will and testament ng mga mommy namin bago sila nawala. Pink Porsche lang naman eh. Actually kay Zai itong pink at yung akin, nasa condo namin. It’s a green Nissan Micra na convertible at Black na Porsche. Yung Black, recent lang yun. Trip ko eh. Alam nyo yung BLACK dapat kasi EMO? Haha.
“I want a new haircut. Yung mas babagay sa ‘kin. And Hair Spa.” Request ni Zai sa stylist dito sa Wattpad Salon.
“Uhmm.. papatrim lang yung akin. Just hot-oil.” I added.
Matagal rin kami doon. Almost 2 hours na ata? Nagfofoot spa naman na.
Suddenly, nagvibrate cellphone ko.
______________________
From: 09228******
Art, Jules ‘to. Where you now?
Nasa Mall ka pa? You should see.
______________________
Si Jules, nagtext. Anong kailangan kong makita? So Important?
______________________
To: 09228******
Yea. Nandito ako sa WS.
Ano yun? Please? Straight me up.
______________________
Wala pang isang minute, nagvibrate ulit yung phone ko.
Bago ko pa mabukasan yung phone ko. Nahagilap ng paningin ko ang ayaw kong makita pero dapat.
Halos magunaw ang mundo ko nang makita ko siya. Sila.
______________________
From: 09228******
He’s back. Zandrew’s back.
______________________
Kasama siya. So it's true.
~~
-NEIGHBOR'S KNOW MY NAME
