First Love (One Shot)

First Love

First love

"Sweet, full of colors and comforting.
that was a candy can brought to a little girl.
You are sweet by showing your love and care.
You shaded my life with full of colors.
You comforted me when I was sad and down.

You are my own personal candy.
And you guaranteed that you are mine.
You're always at my side.
You never melt but you've melted my heart.

I am thankful that you let me taste the happiness of life.
You are my favorite candy.
But then, I am just a little girl and innocent.

A little girl who adore nothing in her life but her candy.
A little girl who believed that she can be with her candy all her life.
A little girl who is seizing the taste of sweetness and happiness a candy can brought into her mouth.

Until, someone stole that candy away from her.

A little girl try her hardest to find the same taste of her candy.
A little girl end up broken and sad because she can find the same taste but never the same feeling.
A little girl tasted a bitterness of life.

The candy she had once adored is now the candy she hated the most.
That candy let her taste the different kinds of flavor in life.

Sweet, full of colors and comforting was replaced by bitterness, colorless and loneliness.
But even tho, she's still longing for that taste of candy and a different feelings it can brought to her.
She still wanted to taste the happiness of that candy.
But the candy is gone and stolen."

Pagkatapos kong basahin ang gawa ko sa harap ng klase ay pinuri ako ng teacher namin. Tipid akong ngumiti at pinilit na huwag tumulo ang mga nagbabadya kong luha.

Tumunog ang bell hudyat na oras na para sa susunod na klase. "Class Dismiss" Pagkasabi non ng Professor namin inayos ko na kaagad ang gamit ko na inilabas ko kanina at ipinasok iyon sa bag ko atsaka ako tumayo.

Tapos na ang klase ko sa araw na iyon. Papalabas pa lang ako ng gate pero kita ko na siya. Ang first love ko.

Galit ako sakanya nang dahil sakanya hindi ko alam kung matuto pa akong magtiwala sa ibang lalaki. Sa lahat ng mga tao siya ang una kong minahal at pinagkatiwalaan. Pero ganon ata talaga kung sino ang mahal mo siya ang unang mananakit sayo.

Akmang lalapit siya sa akin pero agad ko siyang inismidan na agad din namang ikinahinto ng paglapit niya sa akin. Nilagpasan ko lang siya na parang hindi ko siya nakita. Ganoong ang naging sistema ng pakikitungo ko sakanya simula ng iwanan niya ako.

Sumunod na araw, nakita ko na naman siyang nag hihintay sa akin. Napansin ko agad ang paglalim ng ibabang parte ng mata niya, Halatang nahirapan itong matulog. Pero binaliwala ko iyon. Para sa akin kulang pa ang nararanasan niya. Sa lahat ng iniyak ko ng iwanan niya ako ay kulag pa iyan.

"Arissa? Kilala mo siya?" Tanong ng kaibigan kong si Kei.

Muli ko siyang sinulyapan bago ako muling bumaling kay Kei at sunod sunod na umiling. "Akala ko kilala mo. Akala ko may kilala kang ganyang tao." aniya ni Kei atsaka tumawa. Habang sinasabi ni Kei iyon ay tinitignan ko lang siya mula sa pheriperal vision ko.

Nakatingin lang siya sa amin. Malakk ang pinagbago niya at kaya nabitawan ni Kei ang ganoong klase ng salita ay dahil sa paraan ng pananamit nito. Marumi iyon at parang hindi nababahiran ng tubig ang katawan niya.

Napatingin ako sa mata niya at nakita ko ang kalungkutan doon.
Parang tinutusok ang puso ko ng napakaraming karayom sa paraan ng pagtingin niya. Nasasaktan akong makita siyang ganyan, gustong gusto ko siyang yakapin at patawarin pero sa tuwing ihahakbang ko na ang mga paa ko biglang bumabalik sa isip ko ang ginawa niyang panloloko sa akin kaya muling nabubuhay ang pagkamuhi ko sakanya.