"Nedir bu insanlardan alıp veremediğin?" demesiyle irkilip kendime geldim.
"İnsanlar.." dedim iç çekerek. "İnsanlar, yaratılmışların içinde en kibirlisi."
Verdiğim cevap onu tatmin etmemiş olacak ki tekrar sordu, "Tek nedeni bu mu?".
Hayır, tek nedeni bu değildi, onlar gereksizdi. Varlıklarıyla bir işe yaramayan, her boka karışıp kendini gösteren, egolarından burunları kaf dağıyla kıyasıya yarışan, sırf beyni olduğu için düşünebildiğini sanan lakin düşünmek için beynini kullanmayan ucubenin tekiydi.
Lakin ben, kendi fikirlerini kimseye kanıtlamak zorunda olmayan ben,
"Evet, tek nedeni bu." diyerek geçiştirdim.
Hayır geçiştirmedim, direkt konuşmayı bitirdim.
|17.08.19|
"Hayat neden bu kadar boktan,
ve
İnsanlar neden bu kadar çoktan? „
•senempty
ŞİMDİ OKUDUĞUN
karmakarışık.
Poesiahissettiklerim, yaşadıklarım, tecrübelerim ve haykıramadıklarıma hitaben.. dipnot: tüm sözler bana aittir.
