SUPERNATURAL LANET

Şeytanla Tanışma

14 yıl önce .

Odamın dışında ki hareketliliği gördüğümde elimde ki masal kitabını yatağımın üstüne bıraktım yatağımdan ayaklarımı sarkıtıp yataktan çıktım yavaşça odamın kapısını açtığımda annem ve babamın yatak odasında kırmızı bir ışık gördüm korkak adımlarla odaya doğru yürüdüm kapıyı açıp içeri girdiğimde küçük ağzım kocaman açılmıştı annem yatay vaziyette tavanda asılı duruyordu bir anda alev tavanı sardı annemin vücudu o anda alevlerin içinde kayboldu babamın kolumdan çekiştirdiğini o anda anladım ağlıyordum nefesim kesilmek üzereydi " Baba,Anneme ne oldu?Onu geri getir." Diye bağırıyordum bir yandanda babamın göğsüne yumruklar atıyordum babam beni kucağına alıp odadan çıkarttı koşarak merdivenlerden inip verandaya ulaştı beni kucağından indirdiğinde "Beni burada bekle geri geleceğim."dedi sert bir tonda ben neler olduğunu anlamaya çalışırken babam çoktan eve geri girmişti bense arkasından bağırıyordum "Baba gitme,beni yanlız bırakma çok korkuyorum" onu son görüşüm oldu bir daha geri dönmedi.

Günümüz

Üniversiteden çıktım arabama doğru yürürken birisi bileğimden yakaladı kim olduğunu görmek için döndüğüm de dönem başından beri bana aşık olan ve hiç vazgeçmeden hergün çıkma teklifi eden sırnaşık Ethan'dan başkası değildi "Emily her zaman ki gibi bügünde göz kamaştırıyorsun." Dedi gülerek tanrım artık vazgeç dedim içimden tabii ki düşüncelerimi ona söylemedim her ne kadar onu sevmesem de kalbini kırmak istemiyordum " Saol Ethan,Hoşçakal Ethan."dedim arabama binmek için arkamı döndüğümde tekrar bileğimi yakaladı " Şunu yapmaktan vazgeç artık" dedim sinirle,Ethan umursamazca başını salladı " Sadece sana birşey sormak istiyorum,eğer vaktin varsa birşeyler içelim ne dersin?" Diye sordu.Başımı olmaz anlamında salladım ben hayır demekten bıkmıştım fakat bu çocuk bıkmıyordu " Çok isterdim fakat ders çalışmalıyım yarın çok önemli bir sınavım var."diye yalan söyledim.Ethan hayal kırıklığına uğramış gibi duruyordu " Peki belki başka zaman." Dedi umutlu gözlerle bana bakıyordu " Tabii " dedim omuz silkerek.Onu arkamda bırakıp arabama bindim bir an önce Ethan'dan uzaklaşmak istiyordum okulda bir sürü kız vardı benden daha güzel ve popüler kızlar fakat o kafayı bana takmıştı kendi kendime söylenerek okulun otoparkından ayrıldım.Eve vardığımda arabamı kapıya park ettim ve evin verandasına ulaştım kapıyı açıp içeri girdim evim her zaman ki gibi duruyordu eski bir koltuk ve televizyon çocukluğum bu evde geçmişti en büyük travmamı bu evde yaşamıştım Annem aklıma geldiğinde gözlerim dolu dolu oldu annemin tavanda yandığını anlattığımda herkes bana gülüp deli olduğumu düşünüyorlardı bir süre sonra anlatmaktan vazgeçtim babam muhtemelen annemi kurtarmak için eve geri girmişti fakat bir daha çıkamadı tuhaf olan babamın cesedini bulamadık o yüzden de hala hayatta olduğuna dair içimde bir umut var.O yüzden evimizden taşınmadım döndüğünde beni burada bulacaktı.Odama girip sıcak bir duş aldım üstüme kot ve salaş bir gömlek geçirdim saçlarımı ıslak bıraktım.Salona inip kitaplarımı masanın üstüne yaydım yarın ki sınava çok çalışmam gerekiyordu.

Dean Winchester

"Sam buraya gel,bunu görmelisin"diye bağırdım,Sam babamın günlüğünü masaya bırakıp yanıma geldi "Neler oluyor ?"diye sordu merakla.Laptopu ona doğru çevirip haberi görmesini sağladım "Şu habere bak 14 yıl önce aynı bizim annemiz gibi bir kadın tavanda yanarak ölmüş kadının kızı olanları polise anlattığında 5 yaşındaymış ona kimse inanmamış." Dedim açıklama yaparak.Sam hala laptopa bakıyordu "Kızın Babası peki o ne diyor?" Diye sordu."Adam kızını kurtardıktan sonra eve geri girmiş bir daha da çıkamamış olana bak adamın cesedini bulamamışlar,"dedim gözlerimi devirerek.Sam derin bir nefes aldı "Eğer anlattıkların doğruysa Kızın başı belada demektir,Şeytanlar onun peşinde olmalı." Dedi telaşla.Ben sakin tavrımı koruyarak" Aynen öyle,O yüzden de kızı bulmalıyız."dedim bilmiş bir tavırla.Sam ellerini cebine sokup " Kız belki de çoktan ölmüştür." Diye öneride bulundu."Bunu oraya gitmeden bilemeyiz,eşyalarını toparla."dedim sert bir sesle içimden bir ses kızın hayatta olduğunu söylüyordu en azından ben öyle umuyordum.Sam aynı anda " Bana emir vermenden bıktım Dean,Gitmemiz gereken başka bir kasaba varken sen ölü olabilecek bir kızın peşinden gitmek istiyorsun."dedi sinirle bunları söylerken odada dolaşıyordu."Hey sakin ol Sammy,Bak kız hala hayattaysa az vakti kalmış demektir bırakalım da ölsün mü bunu mu istiyorsun?" Dedim.Sam sakinleşmiş gözüküyordu " Pes ediyorum hadi gidip şu kızı bulalım ve işimize geri dönelim." Dedi.Zafer kazanmışçasına gülerek ellerimi havaya kaldırdım.