Toxic~Taejin

3~bölüm Bende ne varsa

Yorum atsanız azcık lütfen

Okula geldiğimden beri yanımdan uzaklaşan insan görmedim.Acaba uzaktan mıknatıs gibi mi görünüyorum? Geldiğimden beri bana yavşamayan insan kalmadı.Tamam yakışıklıyım ve fiziģim güzel olabilir ama başka insan mı yok okulda?

"Seokjin! Kim seokjin!"

Al işte başları geldi.Yüce kim taehyung.Bu çocuk geldiğimden beri benle bir konuşma çabası içinde.Yani arkadaş olmak mı istiyo yoksa flört mü ediyo belli değil.Bi gün dostca konuşmaya çalışırken diğer gün bana yürümeye çalışıyor.Tekrar bağırmasıyls ona döndüm.

"Ne var yine ne istiyorsun?"

Yanıma gelip karşıma geçti.Sadece beni yalnız bıraksa olmaz mı?
"Nereye böyle?"

"Elimde kitaplar var ve kampüse gidiyorum sence nereye?"

Söylediğim komik gelmiş ki gülmeye başladı.Bende ona deli bu bakışları atıyordum."seokjin çok komiksin"

"Bana seokjin dememeni söylediğimi sanıyordum"

"Evet sanıyordun"

Bu çocuk gerçekten sinirlerimi bozuyordu.Kısaca dengesizdi."Hey taetae!"Biri taehyung'a seslendiğinde ikimizde ona baktık.Sonra taehyung devraldı.

"Hey jimin gelsene"
Gelen çocuk kısa boylu bir çocuktu galiba bizden küçüktü."hey merhaba ben jimin.Park jimin sen?"

Cevap vermedim insanlar ne zaman peşimi bırakacaklar.Jimin bana bir şeyler anlatırken fırsat bulup koşmaya başladım.Daha doğrusu çalıştım diyebiliriz.Taehyung kolumu tutana kadar plan güzel ilerliyordu.Bakışlarımı ona çevirdim.

"Ne istiyorsun yine?"

Bu tavrımdan bıkmış olucak ki derin bir nefes aldı.Gözlerini gözlerine kitledi

"Hangi bölümdesin?"

Bu muydu? Bunu normal bir şekildede sorabilirdi.Ona habercilik okuduğumu söylediğimde güldü.Bu çocuģun gerçekten sorunları vardı.Hemen kolumu çekip ordan uzaklaştım.

----------------------------------^>^----------------
Sınıfa girdiğimde yoongi sınıfta oturuyordu.Hemen yanına geçtim çünkü beni takmıyıcağını biliyordum.
Ama sanırım yalnılmışım geldiğim gibi beni jungkook'un yanına atması bir oldu.Oflayarak jungkook'a döndüm.Bana kızgın ve öfkeli bakışlar atıyordu.Yutkundum.

"Jin hyung  galiba işin ciddiyetini anlamadın"

Neyden bahsettiğini anlamadım.Neyi ciddi almıyordum ki?

"Taehyung denen insan olmayacaktan bahsediyorum"

"Dediģini zaten yapıyorum ama bana gelen o tamam dengesiz olabilir ama o kadar da kötü olduğunu düşünmüyorum onun için sana iyi günler" diyerek önüme döndüm.Bir an önce yanından kalkmak istiyorum.Kalkarak arka sıraya geçtim ve orda oturdum.

--------------------------------•>•----------------------
Jungkook
Jin hyung hala beni takmıyordu.Onu kaç kere taehyung ile yaklaşmamasını söylememe rağmen hala onla konuşuyordu.Böyle giderse sonu kötü bitecekti.

Ben bunları düşünürken ders bitmişti.Hemen kalkıp Jimin denen kişinin yanın gittim.

"Ah merhaba jungko-"

"Bir şey söylemene gerek yok"

Gözlerinin açılabildiği kadar açıldığını gördüm.Umursamadan devam ettim."Taehyung denen arkadaşına söyle jin hyungdan uzak dursun.Bir daha aynı şeyleri yaşamayalım."

"Bana hala böyle mi davranıyorsun..?"

Cevabım net ve kesindi."Evet".Cevap verince beni omuzlarımdan tutarak konuşmaya başladı."Sırf tae ile arkadaşız diye bana kötü muamelesi yapamazsın!"

Haklıydı.Ama onu sevemiyordum.O iğrenç pislikle arkadaş olması bile onu benim gözümde kötü yapardı.

"Uzak dur benden jimin"

Ve o söz onun kalbini parçalamıştı.Bunu yüzünden herkes anlayabilirdi.Gözyaşları akmaya başladığında orda durmayıp yanından ayrıldım.

B-benim.... de kalbim acıyordu.Ama neden? Neden....?

Gözyaşlarim akmaya başladıģını fark ettim hemen onları silip yoongi'nin yanına döndüm.

Jimin
O... benden nefret ediyordu.Amaçsız yere benden nefret ediyordu! O giderken beni orda bırakırken bana bakar sanmıştım.Yüzümü temizlemek için tuvalette kaçtım.

Arkamdan da birinin tuvalette girdiğini gördüm.Bu benim dert arkadaşım namjoon'dan başkası değildi.

"Jimin!ne oldu?!"

En azından birinin beni önemsemesi güzeldi.Ben küçükken kardeşim her zaman benden daha fazla önemsenirdi.Benide severlerdi ama o tek kız çocuğu olduğu için daha fazla şımartılırdı.Sonunda bir gün kardeşim evden kaçtı.Bunun nedeninin gördüğü fazla ikgi olduğu düşünülüyordular.Sonra bende kaçmayayım diye beni önemsemeyi bıraktılar.

"Namjoon hyung.. ben kötü müyüm?"

Şaşırmış olması gerekiyordu ki hemen bana sarıldı.

"Hayır jimin sen çok iyi bir insansın.sakın öyle düşünme.

Hyung'a sarılarak ağlamaya başladım

----------------------------;-;----------------------
Dersten çıktıktan sonra kütüphaneye kitap almaya gittim.Galiba burda kitap almadıģı için remen kütüphaneyi yiyişme odasına çevirmişler.Ah yazık benim o güzelll kitaplara ah.Roman kitapların olduğu rafa doğru ilerledim.Sonra biri beni kolumdan tutp duvara yasladı.

"Selam güzellik.Benim adım kai belki lazım olur sonra ha seni inletirken."

Ahanda s'çtık bende diyordum ne zaman biri beni taciz etcek.Resmen okulun nüfusunun yarısı bana yürüdü.

"Yok sağol.İstemez"

"Neden guzellik senin gibi vücut zor bulunur.Yoksa yoksa erkek arkadaşın mı var?"

"Benim erkeklerden hoşlandığımı nerden çık-"

"Evet var"

Sesin geldiği yöne baktığımda kızgın taehyung'u buldum.Hay ebeni s'kiyim bi bu eksikti zaten.

"Hiç sanmıyorum taetae" dedi kai.Sonra alayla güldü.Taehyung'un yumruklarini sıktığıni gördüm.Yani tamam şimdi bende bakılmıyıcak insan değilim ama bi bana mı kaldı bu piskopatlar.

"Lan bi çekilin önümden sabahtan beri herkes yavşıyo başka insan mı bulamadınız acaba?!" Diyip kai'nin bacak arasına tekme attım.ordan yürürken taehyung önümde durdu.

"Hey iyimisin bir şey yaptı mı?"

"Hayir yapmadı ama beni bırakmazsan sana bir şeyler olucak"

Sırıttı.Bak benden demeyin buna bi kız bakmasın dengesiz bu.

"Neyse ben buraya bunun için gelmedim."

Ona baktım niye geldi o zaman bu?"ben buraya senle yemek yemeye geldim"
Şaka mı bu?

"Aç değilim"

"Ben açım sende acıkırsın hadi gel"diyip kolumdan tutarak bizi kantine indirmeye başladı.

Bende ne varsa artık....

Evet umarım beğenmişsinizdir

I purple you💜