Söz vermiştin, sevgilim. Gülerken kısılmasına tutulduğun gözlerime bir daha yaşlar düşürmeyecektin. Şişen gözlerime parmak uçların tek tek dokunup öperken, özürler dilemiştin. Mutluluktan dahi olsa ağlatmayacaktın. Koruyacaktın beni yağmurlardan. Ama sen gittin sevgilim. Fırtınalar içinde bıraktın beni ve gözlerimi. Sensizliğe açacağımı bilsem hiç aralar mıydım göz kapaklarımı?
