See You Again

Chapter 9

9.

Narinig kong tumunog ang cellphone ko at agad tinignan kung kanino galing ang mensahe na to. Number lang, tinignan ko ang lama nito

0939——
:Hey Pia, Its Luke
Meet me at 7/11, 5:30 PM I'll wait you here

napangiti ako bigla sa 7/11 pa rin talaga ang gusto nyang tagpuan namin noong mga highschool pa lang kame.
Yes, kami na since we were in grade 10,  strong diba? Pero ngayon malabo na

;okay I'll come" reply ko sakanya

Nag paalam na ako sa mga classmates ko na mauuna na ako its also 5:00 in afternoon, sa kabilang kanto lang naman ang 7/11 tiyak na hindi rin ako malelate

Natatanaw ko na dito si Luke, mukang nakapikit ito gaya ng ginagawa nya noon, hindi parin talaga sya nagbabago yun parin ang hilig nya

"Luke!" Pag tawag ko sa pangalan nya, agad nya namang minulat ang mga mata nya at diretso na tumingin saken

"Take a sit" luke's said
He's still doing this to me
He's doing this because he care for me? Or he just being a gentleman?

"Thankyou" pasasalamat ko na may masigasig na boses

"How are you?" He asked

"Im fine now, but since you left its hurt, Luke." i'll pointed out at diretso ang tingin sa mga mata nya

tinitigan lang ako nito
Shit bat ka ba ganyan?
Bat parang sayo wala lang?

"Pia, for that im so sorry. I didn't meant to hurt you just by leaving you. You Don't Understand the reason why, And alam kong napapansin mo na iba na yung pakikitungo ko sayo, Hindi mo rin maiintindihan yung rason" pag papaliwanag nya.

Dito na tuluyang tumulo ang luhang matagal ko ng iniipon sa mga mata ko

"Ipaintindi mo saken, maiintindihan ko naman eh! I know that you know im understanding person Luke, buong buhay ko, buong oras ko tinuon ko lang sa paghihintay sayo. Tapos sasabihin mong hindi ko maiintindihan? Gaano ba ka lalim yang rason mo!? Bat hindi mo kayang ipaintindi saken!? Ha!? Baket!?" Humagulgol na ako sa iyak, at buti na lang at wala ng ibang tao dito kundi kami lang

"Please don't cry, im so sorry" ani nya at hinawakan ang kamay ko

"Ipaintindi mo naman Luke!? Para hindi na ako nahihibang kakaisip!" tuloy parin ako sa pagluha.

Napahilamos sya sakanyang muka

"I have a big problem Pia, Dad wants me to marry his bestfriend's daughter" tila napako ako sa kinauupuan ko ng sabihin nya yon.

Nag eexsits pa rin pala tong pilit na kasal na to

"Ilang taon na yang sinabi sayo ng daddy mo?" Tanong ko sakanya at walang hinto sa pagluha

"3 years" he's said

Matagal tagal na pala..

"Mahal mo na?" Tanong ko, mas lalo pa akong naluha ng matagal syang nakasagot

"I'll buy ice cream you want?" Nakakadurog ng puso ng ibahin nya ang topic at hindi sagutin ang tanong ko

"Mahal mo ba?" Pag uulit ko at pahina ng pahina ang paghikbi

"Crush?" Sabi nya pa, wtf!

"Tangina mo Luke! Nakakagago ka! Ano ka bata!? At ano mo ako kapwa bata!? Na nakikipaglaro sayo ng bahay bahayan, ikaw yung tatay at ako yung nanay pero may gusto ka sa kasambahay? Tangina naman oh!" Ani ko sakanya.

Hindi ako palamura pero binigyan nya ako ng rason para murahin sya

Napangisi ito, gago!

"Ikaw pa rin naman Pia, i still love you, and i care for her. but this time trust me? Humahanap pa rin ako ng paraan to stop my dad wants" pagpapaliwanag nya pa

"Ipakilala mo ako" I'll pointed out, napataas naman ito ng tingin

"Soon Pia, soon" he's said, sumandal ito at ipinikit ang mata

"I'll go now, bye Luke" i said at tumayo na
Akala ko ay aayain nya akong ihatid

Nakakainis sya! Ano ba talaga ang gusto nyang mangyare!? I still have no choice kundi maghintay, syempre mahal ko eh

~
Pagkadating ko palang sa bahay ay sa kwarto agad ang diresto ko, di nanaman ako nakapag hilamos

'Can you just give a sign Lord to give up?' I whispered into my self at unti unting tuluyan ng pumikit ang mga mata kong satingin kong namumula na kakaiyak

~

TRY TO LET GO THATS EASY WAY TO MOVE ON

A/N; wag umasa sa taong paasa

PLEASE STAY READING💓