Bilmece Lizkook

3. Gün

-Medya--Jimin- 😍❤

Lisa'nın ağzından;
evde ki bavullarımı koyu mavi arabama taşyordum. Ağır olsalar da her çocuk gibi annemi dinlemem gerekiyor ama annemi dediği şey her annenin dediği normal birşey değil hangi anne çocuğuna kaç derdi cevap benim ki...

Bavullarımı arabama yerleştirdikten sonra son kez evime baktım belki de bu eve son gelişim olucak yada bu ülkeye hiçbirşey demeden ayrılmam tamam yanlış ve blinkler çok üzülecek fakat başka çarem yok annem, unnielerim onlarıda düşünmeliyim o kadar bencil olamam.

Arabaya binip buraya en yakın olan benzinciye gidip benzin almam gerekiyordu. Çünkü yakın mesafeye gitmeyeceğim çok belliydi.

Benzinci de durup çalışandan tam doldurmasını istedim. Belki birdaha alırdım benzini kim bilir. Benzincinin marketine girip birkaç atıştırmalık almak istiyorum çünkü yolda durmaya vaktim olucağını pek düşünmüyorum.

Arabadan inip markete doğru yürüdüm. Markete girdikten sonra karşıma tanıdık bir sima gelmişti daha doğrusu bu saçı tanıdığımı düşünüyordum. Çünkü kahverenginin en güzel tonu bir rengi olan bir saçı vardı Jeon Jungkook'un

Evet!  Doğru bilmiştim suratını bana dönünce gülümsedim. Bana ifadesiz bir şekilde bakmaya çalışıyordu ama ben gözlerinde ki şaşkınlığı görebiliyorum. Aklımdan bunları çıkartıp atıştırmalık bölümüne ilerledim.

Birkaç parça atıştırmalık aldıktan sonra kasaya doğru ilerledim. Aldıklarımın parasını ödedikten sonra takip edildiğimi hissettim fakat arkamı döndüğümde kimse yoktu. Arabama daha hızlı ilerlemeye başladım çünkü arabayı bir kalkan olarak görüyordum. Çünkü biri bana bir şey yaparsa hızlıca oradan uzaklaşabilirdim.

Arabamın kapısı açtım son kez daha arkama bakıp birinin olup olmadığını kontrol ettim. Belki de şu katil olayından sonra paronayaklaştım. Çünkü her arkama baktığımda kimseyi görmüyorum fakat her önüme döndüğümde adım sesleri benimle birlikte geliyor.

Arkama da birinin olmadığına kendime inandırdıktan sonra önüme dönüp arabama bindim. Arabanın kapısını kapattıktan sonra arabayı çalıştırmak için hazırdım.

Arabayı normalden biraz daha hızlı bitti şekilde kullanmaya başladım çünkü bir an önce bu yerden gitmek istiyordum.

Yollar dolu değildi fakat sürekli gözüme kırmızı bir Mercedes takılıyordu. Çünkü sürekli önüme geçip geçip duruyordu. Ne kadar sabretsem de artık dayanamamıştım.

En sonunda korna basıp en sol şeride geçtim şuan onunla aramda sadece iki şerit vardı. O ortalardan giderken ben en köşeden gidiyordum.

Ben solladıktan sonra birdaha önüme geçmedi açıkçası önüme geçmemesi beni rahatlatmıştı çünkü önümde olunca nedensizce rahatsız oluyordum.

Şehrimden gittikçe uzaklaşmıştım. Ve o arabada uzaklaşmıştı. Toplasan bir 3,4 saat yol gitmiştim. Ne kadar uzun gözükse de müzik dinleyerek gittiğim için pek sorun etmiyordum. Müzik en azından benim başka bir evrene kaçışımdı. Şimdi müzikle beraber başka yerlere kaçıyordum.
Şu zamana kadar benimle olan tek şey müzikti sanırım.
Özellikle üniversite zamanlarında tabi...

En sonunda tekrar kırmızı Mercedes tekrar önüme geçince bütün düşüncelerimden kurtulup sinirimin artması bir olmuştu. Sinirlenip kornaya basıp basıp duruyordum. Hiçbir korna çalışıma karşı bir şey yapmadığında sinirim artıyordu.
En sonunda onun birşey yapmıyacağını anlayıp bir yanımdaki sağ şeride geçtim.
Fakat o kırmızı Mercedes tekrar önüme geçti. Artık aşırı derecede sinirlenmiştim. En sonunda uzun bir süre kornaya basıp diğer şeride geçtim. Gaza olabildiğince basıp hızlıca arabanın yanından ilerledim.