.
Fazlasıyla bozulan moralimle birlikte, çatı katına çıkmıştım...
Burası bir yaz akşamında kirazlarımı yiyerek gökyüzünü seyretmek için harika bir yerdi. Buraya, onunla birlikte yaptığımız küçük bahçemize baktım. Saksılarda açan ortanca çiçeğinin kokusu burnuma ulaştığında, bir kez daha anımsadım O'nsuzluğu...
Yoktu.
Ve terk edişi bir tek beni değil, ortancalar ile birlikte diktiğimiz gülleri de üzmüştü. Yurt dışından özel olarak sipariş ettiğimiz siyah renkli güller solmuştu....
Her haftanın Pazar günü buraya çıkar ve çiçeklerimizi sulardık. Bugün de Pazardı. Buruk bir tebessümle başımı yukarı kaldırdım ve korkuluklara biraz daha yaklaştım.
Ellerimi korkuluğa dayayarak aşağı baktım.
Busan...
Yine eşsiz güzelliği ile ayaklarımın altındaydı. Bu güzel şehir bana cehennem olmuştu ama kimsenin haberi yoktu.
Derin bir iç çekişten sonra gökyüzüne baktım tekrar. Bulutlar kırmızıydı...
Gülümsedim. Cidden her şey bana onu hatırlatmak zorunda mıydı ?
Gözümden yanağıma doğru süzülen gözyaşını elimin tersiyle sildikten sonra yüzüme dökülen saçlarımı geriye aldım. Hayır... Ağlamamalısın Ha Yeon... Olmaz... Giderken ardına bile bakmayan bir adamın arkasından göz yaşı dökemezsin. Çünkü kural bu. Gidenin ardından göz yaşı dökemezsin...
Kafamı olumsuz anlamda salladım. Kendimle verdiğim savaş ne zaman bitecekti? Ne zaman kendi benliğimi kabullenecektim? Hıçkırarak, hatta bağırarak ağlamak istiyordum. Çığlık atmak, içimde büyüyen bu berbat hissi yok etmek istiyordum. Ama olmuyordu. Ne kadar istersem isteyeyim, yapacak gücüm kalmamıştı.
O'na ihtiyacım vardı. Ama ihtiyacım olan adamı çoktan kaybetmiştim. Ya da o gitmişti... Sonuç olarak 'biz' diye bir şey kalmamıştı işte...
.
Gim Ha Yeon • 22
"Bunu yapamazsın... Yani, ne bileyim... Neden yaşadığın şehri artık senin için bir önemi olmayan bir adam yüzünden değiştiresin ki ?"
Na Hee'nin yüzüne baktım. Gideceğim için üzülüyor olabilirdi. Ama yapmam gereken şey için çok geç kalmıştım.
"Kendime yeni bir hayat kuracağım, herşeyi unutacağım"
"Anılar unutuluyor mu peki?"
Duraksadım.Kolilerle uğraşmayı bırakıp yavaşça doğruldum.
Ne cevap verecektim? Peki bu sorunun cevabını ben biliyor muydum? Unutabilecek miydim? Anılar unutuluyor muydu?
"Bilmiyorum Na Hee, bana bir şey sorma... Unutabileceğimden emin değilim ama, unutmak için herşeyimi verebileceğimden eminim"
Eşyaları kolilere yerleştirmeye devam ederken telefonum çalmıştı.
Hızlı adımlarla ilerleyip komodinin üzerindeki telefonumu aldım.
"Kim arıyor?"
"Emlak ofisinden Bay Ju Seong"
Aramayı onaylayıp telefonu kulağıma götürdüm. Ju Seong ajusshi Seul'deki yeni evim için yardım istediğim bir emlakçıydı...
"Merhaba Ha Yeon, ev işi tamam, hiç bir eksiği kalmadı. Özellikle Seul gibi bir şehirde bu fiyatta ev bulduğun için şanslısın. Geriye kalan tek şey eşyaların taşınması"
"Oh, size minettarım Ju Seong ajusshi, taşıma işi bir saate halloluyor, teşekkür ederim"
Bay Ju Seong ile yaptığım kısa görüşmeden sonra telefonu kapatıp Na Hee'nin yanına koştum.
Na Hee, Busan'da kaldığım süre boyunca ev arkadaşım olmuştu. Şimdi böyle bir ayrılığı kaldırabileceğimizi zannetmiyordum.
Na Hee benim sadece ev arkadaşım değil, ortaokuldan beri tanıdığım ve güvendiğim tek kişiydi.
Ama son günlerde insanlardan soğumuştum. Herkesten uzaklaşmıştım. İşimi de bırakmıştım ve bu beni daha da depresif yapmıştı. Yeni bir başlangıç yapma fikrimin ne kadar iyi olduğunu bir kez daha hatırlamak, kendimi iyi hissettiriyordu.
Kolilerdeki eşyalara, neredeyse tamamen boşalmış evin duvarlarına ve çatı katına giden merdivenlere son kez baktım.
Eğer o merdivenlerden çıkarsam bu evi gülerek değil ağlayarak terk edeceğimi bildiğim için bakışlarımı kapıya çevirdim. Nakliye kamyonu ve işçiler gelmişti.
Artık gidiyordum.
Yeni bir başlangıca, yeni bir dünyaya gidiyordum.
Ve bu yeni dünyamda Jeon Jungkook olmayacaktı...
....
Merhabaaaaaaa
Aşırı heyecanlandım lan
Aslında tzukook fanfic'ini bitirmeden yayımlamayacaktım ama şu Corona illeti yüzünden tatil olunca yayımlayayım gitsin dedim.
İlk bölüm nasıl beğendiniz mi?
İkinci olarak ise şu virüse karşı dikkatli olun🙏🏻
Dışarıya fazla çıkmayın ve bol bol sıcak su için. Şimdi heryerde böyle Corona öğüdü veriyorlar diye baymak istemiyorum ama durum ciddileşiyor. Şimdi Corona varken bölüm mü atıyorsun aq amdini diyebilirsiniz :) ama hevesim geçmezse güzel bir kurgu olacak diye düşünüyorum.
Sağlıklı kalın🖤
