Prologue,
May crush ako... isang napaka mukhang mahiyang tao pero makulit siya
Ang cute cute niya nga pag ngumiti ehh.. Matalino din siya... never ever siyang napagalitan ng teacher... Maraming nagkakagusto sa kanya... Malakas yata ang appeal eh.. marunong siya magluto ang galing nga ehh Magaling din siya mag gitara Siya ang nanalo sa Guitar Contest sa aming skwelahan Ang sports niya Ay football.. At most of all siya ang pinaka special na taong laging handyan pag kailangan mo!
Ang pangalan niya ay Ace Max Cliventon Nag confess ako sakanya 5 years ago... 12 years old ako.. ang bata nga ehh. hindi ko nga inaasahang sasagot siya ng pabalik sa akin. muntik muntikan na ngang maging kmi ehh... kaso nga lang nag bago siya... napansin kong iniiwasan niya ako at minsan pag nagkakasabayan kmi umuwi napaka akwardk ng sitwasyon... minsanan ko nlang siya makita na wlang kasamang babae... parang ang sakit nga tignan ..
Kesa tumulo ang luha ko iniiwasan ko nlang din siya.. ewan ko anong nagyari sa sitwasyon nming dalawa at nang malaman kong nag transfer siya sa malayong skwelahan... hindi man nga lang siya nag paalam sa akin kahit sa mga kaibigan niya. parang piling ko tuloy sa akin ang buong kasalanan...
hiniling ko sanang magkita kmi ulit.. upang maayos ang problema nmin sa isatisa. . hindi ko naman di alam ang mangyayari...
Pero I'll just keep hoping that i can see him again and let these feeling reprociated .....
alam nyo bakit?
kasi.... i shipped us.....
