الحلقه الرابعه من
عذراء بعد الإغتصاب
ووصل الكل للقاعه
ودخل هادى و مها والكل مبهور ب مها
ووصل د محسن وهو ف قمه السعاده ب ابن عمه وصديقه العزيز هادى
د محسن:الف الف مبروك يا اوطى صحابى مش هقول ابن عمى
هادى وهو بيحاول يبتسم:الله يبارك فيك يامحسن معلشى كل حاجه جت فجاه
د محسن:حسبنا بعدين مش ههزقك قدام العروسه
وسلم ع مها وبارك لها وراح يقعد مع يوسف
ورنا طبعا قاعده مستنيه حازم وواقفه جنب اخوها
رنا:هادى عمك بيرن
عم هادى برا مصر ف بيتصل يبارك له وهادى لزم يرد خد منها الفون وقام
رنا:مها
مها:بالله عليكى ماتقولى اى كلمه مش عاوزه اتكلم كفايه الى اخوكى بيعمله
رنا:متزعليش ياحببتى سيبيها ع ربنا
مها:خلاص والنبى انا نفسي اصوت اصلا
*****
هادى:ياعمى والله غصب عنى كان مفروض اقولك قبلها
معلشى حقك عليا هجيبلك العروسه لحد عندك
خلاص وبعد الفرح اول حاجه هتصل بيك واخليك تكلمها
****
وقفل هادى مع عمه وهو راجع ع القاعه جت رساله
ايوان رساله من حازم
(انا قربت اوصل متقلقيش بس حاولى لما ارن عليكى تخليه لوحده علشان اعرف استفرد بيه)
(مش هتم واهو يعرف حقيقتها وانها مش بنت ولو عاوز الشريط ياخده اهو يتفرج هو و العيله)
وقف متنح مكانه من الصدمه قد ايه اخته طلعت حقيره وصلت للدرجه دى اخوكى ياريت صحبتك
بس واخوكى مش فارق معاكى طيب يا رنا لما افوق لك بس وانقذ الى دمرتيها ودمرتينا معاها
****
وراح هادى ونده ع يوسف وخده ع جنب
هادى:بقولك ايه موبيلك فين
يوسف:اهوه
هادى:وبتاعى انا معاك
يوسف:اه فى ايه
هادى :هات اى واحد فيهم
يوسف:اتفضل
هادى:هتجيب كرسى وتقعد ع باب القاعه
يوسف بتريقه:ههههه اه هو دا الى ناقص
هادى:دا وقت هزار
يوسف:انتا بتتكلم جد
هادى:اول ما ارن عليك تقف ولما يجى اى حد يدخل
تساله عن اسمه وتقوله اسف يا فندم الدخول ب دعوه
ووقت ما يجى واحد ويقولك حازم اكتب الرقم دا عندك
تخلى محسن او اى حد يبعد ويرن وانتا جارى فى الكلام
لو موبيله رن تاخده تحبسه
يوسف بجديه:هادى روح الله يهديك
هادى بعصبيه:انده ع محسن يعمل كدا ولا ايه شوف هتاخد مين معاك
يوسف:طب افهم بقا
هادى:بعدين يلا هرجع انا قبل ما يجى حاول تاخده ع الشقه الى
بنتجمع فيها احنا والعيال وميتحركش وانا جايله بعد الفرح
يوسف:امرى لله
ورجع هادى وادلها الفون بتعها وعينه عليها ومش بيخليها تتحرك
لحد ما حصل الصدمه الاكبر ل هادى لما عزه وصلت وبتقرب منهم
اوصف لكم عزه بقا
عزه شكلها فى قمه البرائه عمله زى الاطفال كدا
دخلت لابسه فستان ابيض اه فستان عروسه وف قمه روعتها
هى قصيره شويه ورفيعه وعنيها بنى فاتح
وبيضه وشعرها طويل بنى يعنى بنت زى القمر
وقربت من هادى ومها
هادى قام وقف :عزه ايه الى بتعمليه دا
عزه:مبروك ياهادى كتير عليا ابارك كمان
ولا ايه يا مها ياصحبتى
مها دموعها نزلت ومبتنطقش
وهادى حس انو دموعه هتخونه عاوز ياخدها ف حضنه
ويحكلها ع الهم الى على قلبه وتفهمه وتقف جنبه
عزه ودموعها مش بتقف والكل بيتفرج عليهم
عزه:الف مبروك يا ابو مازن
هادى خايف يمشي الزفت يرن ع رنا
هادى:امشى ياعزه امشى
عزه:لزم ازفك لحد بيتك
هادى:امشى ياعزه من هنا انا مش عاوزك امشى
وطبعا قلبه بيطقطع عليها وبيدعى الى كانت السبب
الله يسامحك يا رنا الله يسمحك صبرك عليا ب الله
عزه:امشى يامها امشى وانتى خاليكى مكانى دا مش مكانك
وحصل الى هادى فون رنا رن وخدت الفون وبان عليها القلق
طلع موبيله من جيبه ورن ع يوسف
عزه:ايه ردى عليا امشى
هادى :مها امسكى وادلها منديل امسحى دموعك ع ما ارجع
وعزه هتموت من القهر وهو بيديها المنديل
عزه:حاسبى علشان المنديل وداع ولا ايه يا هادى
هادى قرب منها ومسكها من ايدها وخرج بيها برا القاعه
هادى:امسحى دموعك دى
عزه:ليه ليه حرام عليك انا قولت هتقومها واقعد انا مكنها
هادى :روحى دلوقت وانا هبقا اكلمك بكرا ونتقابل
عزه بقهر:لا ياعريس وتسيب عروسه ف الصبحيه
هادى لا شعورى قرب منها وضمها ف حضنه ودموعه نزلت
عزه مكنتش مصدقه اتمنت الزمن يوقف ف الحظه دى
وحس هادى بنفسه بعدها عنده بهدوء ومسح دموعها
روحى وانا هفهمك
عزه مش قادره تتكلم بقت مش فاهمه حاجه
هادى:عزه والله العظيم انا بحبك انتى ومبحبش ولا هحب غيرك
روحى بقا حرام عليكى توجعى قلبك وقلبى
عزه:ومها
هادى:يابنتى اسمعى كلامى وريحينى
عزه:حاضر
هادى نده ع شيماء الى كانت واقفه بعيد عنهم
هادى:خدى عزه ع البيت وخاليكى معاها انهردا
شيماء:يلا ياعزه وخدتها وروحت ورجع هادى ع القاعه
مها واخيرا نطقت:عملت ايه ف عزه
هادى:ملكيش دعوه
مها:.....
هادى:اووو اسف والله غصب عنى متزعليش يامها
مها:طب كفايه كدا يلا نمشى
كانت بتقول كدا وهى بتموت لانها مش عاوزه يجمعهم مكان ابدا
بس خلاص تعبت وحاسه انها ممكن تنهار قدام الناس
هادى:طب استنى 5 دقايق وراجع وهنمشي
وقام ودور ع يوسف مش موجود اتصل بيه
يوسف:ايوا الواد ابن الكلب دا معانا ورابطينه وقفلين له بقه
هادى خايف يكون حازم فضح مها قدام محسن ويوسف
هادى:هو قال ايه
يوسف:ولا حاجه ياعم احنا هددنا ب سلاح وخدنا ع الشقه فضل يشتم واحنا مكتفينه
ف قولتلهم يحطوا لزقه ع بقه
هادى:ماشى انا هودى مها ع الفندق واجى ساعه او اتنين ب الكتير
ورجع هادى بعد ما قلهم ان خلاص كدا الفرح خالص علشان الزفه
وبيبص ع اخته الى باين عليها الغضب وانها مش طايقه نفسها
وتمت الزفه وطبعا رنا ع نار مش عارفه هو مبيردش ليه ومجاش ليه
وعزه بتموت ومش قادره تفهم حاجه
وحازم مش فاهم فى ايه هو معتقد ان رنا بتربيه علشان مكنش بيرد وهادي ومها وصلوا الفندق وطلعو علي الاوضه.
